கீழ்ப்படிதல்

*

காட்சி 1

( அம்மா & மகன் )

அம்மா : தம்பி.. என்னப்பா… படிச்சிட்டு புக்ஸை எல்லாம் அங்கேயும் இங்கேயும் போட்டு வெச்சிருக்கே… எல்லாத்தையும் எடுத்து அடுக்கி வை

மகன் : வெக்கிறேன்ம்மா.. ஃபைவ் மினிட்ஸ்..

அம்மா : என்ன சொன்னாலும் டூ மினிட்ஸ், ஃபைவ் மினிட்ஸ் ந்னே சொல்லிட்டிரு.. கடைசில எதையுமே பண்றதில்லை

மகன் : அம்மா, இதெல்லாம் ஒரு விஷயமா… வைக்கலாம் விடுங்க

அம்மா : கீழ்ப்படிதல் ரொம்ப முக்கியம்ப்பா…. எது சொன்னாலும் உடனே கீழ்ப்படியணும்.. அதான் நல்ல பிள்ளைக்கு அடையாளம்

மகன் : சரி.. சரி.. விடுங்க. டெய்லி இதே பாட்டு தானா ?

அம்மா : டெய்லி இதே பாட்டுன்னா, இன்னும் நீ திருந்தலேன்னு அர்த்தம்

மகன் : ஷப்பா… ஆளை விடுங்க.. அப்புறம் பாத்துக்கலாம்.

காட்சி 2

( அம்மா & மகள் )

அம்மா : ஏம்மா ஸ்னோலின்… என்ன மறுபடியும் செடிக்கு தண்ணி ஊத்தினியா ?

மகள் : ஆமாம்மா…. ஏம்மா ?

அம்மா : காலைல மட்டும் தானே ஊத்த சொன்னேன் ?

மகள் : ஆமா, ஆனா ஈவ்னிங் கூட ஊத்தினா இன்னும் நல்லா இருக்கும்ன்னு நினைச்சேன்.

அம்மா : சொல்றதை மட்டும் செய்யணும்ன்னு தெரியாதா ? நான் நட்டு வெச்ச வெத எல்லாம் வெளியே வந்துச்சு. போட்ட உரம் எல்லாம் தண்ணில கரைஞ்சு எங்கயோ போயிடுச்சு… செடி மூட்ல குளம் மாதிரி தண்ணி கிடக்கு… அது அழுகிப் போகுமான்னும் தெரியல.

மகள் : ஓ… சாரிம்மா.. இவ்ளோ பிரச்சினை இருக்கா ?

அம்மா : என்ன சாரி.. சொல்றதை மட்டும் செய்யணும்ன்னு சொன்னா கேக்கறியா ? அதிகப்பிரசங்கித் தனம் உனக்கு ஜாஸ்தி. சொன்னதை செய்றதுக்காக பாராட்டறதா ? சொல்லாததையும் சேத்து செஞ்சதுக்காக திட்றதான்னே தெரியல…

மகள் : ஏம்மா.. நல்ல இண்டன்ஷன்ல தானே பண்ணினேன்…

அம்மா : உன் பார்வைக்கு நல்லதா இருக்கலாம், ஆனா கீழ்ப்படிதல்ங்கறது சொல்றதை அப்படியே செய்றது தான்.. சரியா ?

மகள் : ஓக்கேம்மா

<< சிறிது நாட்களுக்குப் பின் >>

காட்சி 3

( பள்ளிக்கூடத்தில் )

( ஆசிரியர் & மகன் )

ஆசிரியர் : என்னப்பா…அசைன்மெண்ட் பண்ண சொன்னா, அதை சரியான நேரத்துக்கு பண்ண மாட்டியா ? இத பாரு.. நீ மட்டும் தான் பாக்கி

பையன் : சாரி சார்.. நான் பண்ணிட்டேன்.. பட்.. எடுத்துட்டு வர மறந்துட்டேன்.

ஆசிரியர் : எல்லாத்துக்கும் ஒரு சாக்குப் போக்கு வெச்சிருப்பியே… நாளைக்கு காலைல 9.30 க்கு முன்னாடி ஆபீஸ் ரூம்ல கொண்டு வைக்கணும்…. அதான் லாஸ்ட் சேன்ஸ்.. இல்லேன்னா உனக்கு அசைன்மெண்ட்ல கோழி முட்டை தான்.

பையன் ; கண்டிப்பா வைக்கிறேன் சார்.

ஆசிரியர் : கீழ்ப்படிதல் ரொம்ப முக்கியம்பா.. லைஃப்ல… இல்லேன்னா கீழ தான் கிடக்கணும்….

காட்சி 4

( ஆசிரியர் & மகள் )

ஆசிரியர் : ஸ்னோலின்.. இந்த எக்ஸாம் பேப்பரை எல்லாம் கொண்டு போய் என் டேபிள்ல வை.

மகள் : கண்டிப்பா சார்…

( மகள் பேப்பரை ரூமில் வைக்கிறாள் )

மகள் ( மனசுக்குள் ) – பேப்பரை அப்படியே வைக்காம ரோல் நம்பர் படி அடுக்கி வைப்போம். அப்போ டீச்சருக்கு ஹெல்ப்பா இருக்கும்.

( சிறிது நேரம் கழித்து அடுக்கி முடிக்கிறாள் )

(வெளியே வரும்போது ஆசிரியர் வருகிறார் )

ஆசிரியர் : நீ என்ன பண்றே…. ஆபீஸ் ரூம்ல ? இவ்ளோ நேரம் ?

மகள் : சார் நீங்க பேப்பரை கொண்டு வைக்க சொன்னீங்க..

ஆசிரியர் : ஆமா… அது சொல்லி ரொம்ப நேரம் ஆச்சே ! பேப்பர்ல ஏதாச்சும் கரெக்‌ஷன் பண்ணினியா ?

மகள் : சார்.. நோ..நோ.. நான்… ரோல் நம்பர் படி அடுக்கி வெச்சேன்

ஆசிரியர் : நெஜமாவா ? நான் அப்படி அடுக்கி வைக்க சொல்லவே இல்லையே ! லெட் மி செக்…. ஏதாச்சும் திருத்தியிருந்துச்சுன்னா முட்டை. மார்க் தான்

மகள் : சார்… உங்களுக்கு ஹெல்ப் பண்றதுக்கு தான் சார்..

ஆசிரியர் : சொன்னதை செஞ்சா போதும்… பூனையை புடிக்க சொன்னா, யானையை புடிக்க தேவையில்லை.

<<< சில வருடங்களுக்குப் பின் >>

அலுவலகம்

காட்சி 5

( அதிகாரி & பையன் )

அதிகாரி : என்னப்பா… சிங்கப்பூர் கஸ்டமர் புராஜக்ட் என்னாச்சு ? டெட் லைன் எதுவுமே மீட் பண்ணல… கீப் சேஞ்சிங் த டெலிவரி டேட்.. என்னாச்சு ?

பையன் : சார்.. அது வந்து…. அதர் பிரையாரிட்டி வர்க் வந்துச்சு.. சோ.. இது கொஞ்சம் ஹோல்ட் ல போயிடுச்சு

அதிகாரி : வாட்… ? அதர் வர்க்கா ? நாம கமிட் பண்ணியிருக்கோம்.. வீ நீட் டு டெலிவர்… சொன்ன டைம்ல டெலிவர் பண்ணணும்

பையன் : ஓக்கே சார்… வில் டூ

அதிகார் : என்ன வில் டூ.. அம்பு டூ.. ந்னு… ஐ வாண்ட் டு ரிவ்யூ த ப்ராஜக்ட்… கமிட்மெண்ட் மிஸ்ஸிங், டைம்லைன் மிஸ்ஸிங், இட்ஸ் இன் ரெட் ஸோன்

பையன் : எப்படியாச்சும் டெலிவரி டேட் மீட் பண்ண டிரை பண்றேன் சார்..

அதிகாரி : ஐம்.. நான் கான்பிடண்ட்…. உங்க கிட்டே குடுக்கிற வர்க் எதுவுமே சரியான டைம்ல முடியறதில்லை… ஐம் டிசப்பாயிண்ட்டட்.

காட்சி 6

( மகள் & கஸ்டமர் சைட் )

மகள் : சார்…. திஸ் ஈஸ் த டெலிவரி மாடல் சார்… ஹோப் யூ ஆர் ஃபைன். வித் இட்…

கஸ்டமர் : எஸ்.. வெரி குட்.. வெரிகுட்..

மகள் : எங்க கம்பெனி டெலிவரில எக்ஸ்பர்ட்… இதே மாடல்ல நாங்க ஏ ஐ/ எம் எல் கூட இம்பிளிமெண்ட் பண்ணியிருக்கோம்…

கஸ்டமர் : வாவ்.. தட்ஸ் கிரேட். அப்போ இந்த ஆர்கிடெக்சர்ல அதை இன்க்ளூட் பண்ணுங்க… ஆட்டோமேஷன் வித் ஏஐ.. அதான் பெட்டர்..

மகள் : சார்.. அது வந்து கொஞ்சம் காம்ப்ளிகேட்டட்

கஸ்டமர் : நோ..நோ.. ஐ வாண்ட் தேட். அதான் ஒரு டிபரன்ஷியேட்டர்… உங்க பாஸ் கிட்டே நான் சொல்றேன்… ஐ வில் மெயில் ஹிம்.. சொன்ன டைம்லைன், காஸ்ட்ல அதையும் இன்க்ளூட் பண்ணணும்.

காட்சி 7

( மாலையின் மேலதிகாரி போன் பண்ணுகிறார் )

மேலதிகாரி : என்ன பண்ணிட்டு வந்திருக்கீங்க ஸ்நோலின்… நான் பிரசண்ட் பண்ண சொன்னதை. மட்டும் பிரசண்ட் பண்ணாம எக்ஸ்றா பிட் எல்லாம் போட்டிருக்கீங்க.

மகள் : சார், ஒரு வேல்யூ ஆடட் ஆ இருக்கட்டும்ன்னு தான்

மேலதிகாரி : வாட்.. வேல்யூ.. இப்போ நமக்கு எவ்ளோ பெரிய நஷ்டம் தெரியுமா ? மார்ஜின் ஹெவியா அடி வாங்கும். லாபம் போச்சு…. ஆள் புடிக்கணும்… காஸ்ட் எகிறும்.

மகள் : ஓ.. ஐம் சாரி சார்..

மேலதிகாரி : என்ன சாரி… இந்த வருஷம் உங்களுக்கு நோ போனஸ், நோ இன்கிரிமெண்ட்…

மகள் : சார்…

மேலதிகாரி : சொன்னதை மட்டும் செய்ய கத்துக்கோங்க… இது உங்க நாவல் இல்ல, உங்க விருப்பத்துக்கு எதை வேணும்ன்னாலும் எழுத.

மகள் : சார்… ஐம்… சாரி…

மேலதிகாரி : நாளைக்கு காலைல என்னை ஆபீஸ்ல வந்து மீட் பண்ணுங்க… வில் கிவ் யூ எ மெமோ.

காட்சி 8

( மகள் சோகமாய் & அம்மா + மகன் )

அம்மா : என்னம்மா, ரொம்ப டல்லா இருக்கே ?

மகள் : நல்லதுக்கு செய்ற எல்லாமே தப்பா போவுது.. இப்பல்லாம், நல்லதுக்கே காலமில்லை

அம்மா : புரியும்படியா சொல்லு…

மகள் : கம்பெனியைப் பற்றி நாலு வார்த்தை நல்லதா பேசினதுல மேனேஜர் கடுப்பாயிட்டாரு..

அம்மா : நல்லதா பேசினா ஏன் கடுப்பாகணும் ?

மகள் : அவரு சொன்னதை விட கொஞ்சம் எக்ஸ்றா பேசிட்டேன்.. அது தப்பாயிடுச்சு

அம்மா : சொன்னதை விட அதிகமா ஏன் பேசினே ? அப்படி என்ன தப்பாச்சு ?

மகள் : புதிய டெக்னாலஜி விஷயம் எல்லாம் இருக்கு ந்னு கிளையண்ட் கிட்டே சொன்னேன். அப்போ அதெல்லாம் எங்களுக்கு குடுங்கன்னு அவங்க சொன்னாங்க. அது நமக்கு நஷ்டம்ன்னு மேனேஜர் கடுப்பாயிட்டாரு. போனஸ், ஹைக் ஏதும் தரமாட்டேன்னு சொல்லிட்டாரு…

அம்மா : உன் கிட்டே சின்ன வயசுல இருந்தே சொல்றேன்… அளவுக்கு அதிகமா பேசக் கூடாதுன்னு…. ஒபீடியன்ஸ் ங்கறது ஓவரா பேசறதில்லை … பேச வேண்டியதை மட்டும் பேசறதுன்னு…

மகள் : கம்பெனிக்கு நல்ல பெயர் கிடைக்கட்டும்ன்னு தாம்மா நான் பண்ணினேன்

அம்மா : கீழ்ப்படிதல்ங்கறது சொன்னதை அப்படியே செய்றது தான். நமக்கு அதை விட அதிகம் தெரியும்ன்னு அதிகப்பிரசிங்கித்தனம் பண்றதில்லை. உதாரணமா நோவா கிட்டே கடவுள் பேழை செய்யச் சொன்னப்போ கடவுள் சொன்னதை அப்படியே செஞ்சாரு. தனக்கு எல்லாம் தெரியும்ன்னு நாலு ஃப்ரஞ்ச் விண்டோவும், எட்டு பால்கனியும் எக்ஸ்றா வெச்சு கட்டல.

மகன் : நல்லா சொல்லுங்கம்மா… இவ குடுத்த காசுக்கு மேலயே நடிப்பா

அம்மா : அவளை மட்டும் ஏன் சொல்றே…. நீ குடுக்கிற காசுக்கே நடிக்கிறதில்லையே. எப்பவும் கீழ்ப்படியறதே இல்லை. அது ரொம்ப ரொம்ப தப்பு. கீழ்ப்படியாம இருக்கிறதும், சொல்றதுக்கு அதிகமா பண்றதும் – இரண்டுமே தப்பு தான்.

மகன் : என்ன திட்டு ரூட் மாறி இந்தப் பக்கம் வருது ?

அம்மா : கடவுளோட கட்டளைக்கு கீழ்ப்படியாத இஸ்ரேல் மக்களுக்கு என்ன நடந்துதுன்னு நீ படிச்சதில்லையா ? கீழ்ப்படியாதவன் சொர்க்கத்துக்குள்ள போகவே முடியாது. கீழ்ப்படியாதவன் அழிவான் ந்னு பைபிள் சொல்லுது.

மகள் : கீழ்ப்படியாமை தப்பு தான்மா…. ஐம் டிரையிங் பட்….

அம்மா : கீழ்ப்படியாமையைப் போல, சொல்லாததை செய்றதும் தப்பு தான். ஆதாம் கிட்டே கடவுள் பழத்தை உண்ணக் கூடாதுன்னு சொன்னாரு. தொடவும் கூடாதுன்னு மனுஷன் அதுல கூட்டிச் சேர்த்தான்… அது தப்பு… மோசே கிட்டே மலையில பேசுன்னு சொல்வாரு கடவுள்.. ஆனா அவரு அடிச்சாரு…. அதுவும் தப்பு. கடவுள் சொல்றதுக்கு மேல செய்யவே கூடாது. அதே நேரம் கடவுள் சொல்றதை செய்யாம இருக்கவும் கூடாது.

மகள் : ம்ம்.. புரியுதும்மா…..

அம்மா : கீழ்ப்படியாத பிள்ளைகள் மேல் கடவுளோட சினம் வரும் தம்பி.. ரொம்ப கவனமா இருக்கணும்…. சின்னச் சின்ன விஷயத்துல கீழ்ப்படியாதவங்களால பெரிய பெரிய விஷயங்கள்ல கீழ்ப்படியவே முடியாது.

மகன் : ம்ம்ம் உண்மை தான்ம்மா.. தொட்டில் பழக்கம் சுடுகாடு மட்டும் ந்னு சொல்றது உண்மை தான்.

அம்மா : ஆமா.. யோசிச்சு பாருங்க.. சின்ன வயசுல செய்த விஷயங்கள் தான் அப்படியே தொடருது…. மேஷ்மில்லோ எஃபக்ட் மாதிரி… ஐந்தில் வளையாதது ஐம்பதில் வளையாது. ஆனா, கடவுள் நினைச்சா எல்லாத்தையும் மாற்ற முடியும். தப்பை உணர்ந்து கடவுள் கிட்டே மன்னிப்பு கேளுங்க. கடவுளோட வார்த்தையை அப்படியே கீழ்ப்படியுங்க. அப்படியே கீழ்ப்படியறதுன்னா எப்படின்னு தெரியுமா ?

மகன் : ம்ம்.. வரைஞ்ச கோட்டை தாண்டாத கடல் மாதிரி..

மகள் : எல்லைக் கோட்டை மீறாத கோள்கள் மாதிரி, அப்படித் தானே

அம்மா : எஸ்.. வெரிகுட்…

மகள் : சரிம்மா, இனிமே அப்படியே பண்றேன்…

மகன் : நானும் கண்டிப்பா இனிமே அப்படியே பண்றேன்ம்மா

காட்சி 9

( மகன் மகள் செபிக்கிறார்கள், கீழ்ப்படிய முடிவெடுக்கிறார்கள் )

இயேசுவே.. இனிமே உங்க வார்த்தைகளை நீட்டாமலும், குறுக்காமலும் அப்படியே கீழ்ப்படிவேன்…

*

கீழ்ப்படிதல் ஆன்மிக வாழ்க்கையின் அடிப்படைத் தேவை. சிலர் கீழ்ப்படிவதே இல்லை, சிலரோ அதிகப்பிரசங்கித் தனமாய் தேவைக்கு அதிகமாகவே செய்து சிக்கலில் சிக்கிக் கொள்வார்கள். அப்படிப்பட்ட இரண்டு பேரோட வாழ்க்கை தான் இது….

Share this:

புதுப்பிக்கும் தூய ஆவியானவர்

புதுப்பிக்கும் தூய ஆவியானவர்

*

கிறிஸ்தவத்தில் அதிகம் முரண்பட்ட சிந்தனைகளில் ஒன்று தூய ஆவியானவரைக் குறித்தது . ஏராளமான சித்தாந்தங்களும், இறையியல் கோட்பாடுகளும், வாழ்வியல் பாடங்களும் இதன் அடிப்படையில் கட்டியெழுப்பப்பட்டுள்ளன. தூய ஆவியானவர் ஒரு ஆள் அல்ல என்பதில் தொடங்கி, அவருக்கும் மனசாட்சிக்கும் இடையேயான தொடர்பு வரை ஏராளமான இறையியல் சிந்தனைகள் தோன்றியிருக்கின்றன.

கிறிஸ்தவம் இன்று வெகுஜன மக்களிடமிருந்து அந்நியப்பட்டு நிற்பது போன்ற ஒரு தோற்றம் உண்டு. அதற்கு ஒருவகையில் தூய ஆவியானவர் குறித்த சிந்தனைகளும், புரிதல்களும், வெளிப்பாடுகளும் காரணம் எனலாம். 

இயேசு சாதாரண மக்களோடு பின்னிப் பிணைந்து வாழ்ந்தவர். எப்போதும் மக்களை விட்டு அன்னியப்பட்டு நிற்க வேண்டும் எனும் சிந்தனையை இயேசு முன்னெடுத்ததில்லை. அதனால் தான் துறவறங்களை மேற்கொள்வதை விட, வாழ்வியல் அறங்களை கைக்கொள்வதையே இயேசு ஊக்கப்படுத்தினார். 

மலைகளின் தலைகளில் கூடாரமடித்து வாழ்வதை இயேசு ஊக்குவிக்கவில்லை. ஆடையற்ற ஏழை ஒருவருக்கு ஆடை வழங்குவதையே ஊக்கப்படுத்தினார். அவருடைய போதனைகள் உலக துன்பங்களிலிருந்து தப்பித்தல் என்பதை நோக்கியல்ல, உலக துன்பங்களில் தெய்வீக அன்பை  வெளிப்படுத்துதல் என்பதாகவே அமைந்தது. 

இயேசுவின் போதனைகளிலும், உவமைகளிலும் நாம் சகட்டு மேனிக்கு சந்திப்பது இந்த அன்பின் இழையைத் தான். அன்பின் இழையையும், கரிசனையின் நெகிழ்வையும் களைந்து விட்டு இயேசுவின் பணிகளை நாம் எப்போதுமே சிந்திக்கவும் முடியாது, சந்திக்கவும் முடியாது. 

உலகத்தின் பாவங்களுக்கான பலியாக தன்னையே கையளித்த இயேசு, அதன்பின் நமக்கு அளித்தவர் தான் தூய ஆவியானவர் என்பது விவிலியம் சொல்லும் செய்தி. பழைய ஏற்பாட்டில் வல்லமையோடு இறங்கி வந்து செயல்களை ஆற்றிய தூய ஆவியானவர், புதிய ஏற்பாட்டில் நமக்குள் இறங்கி நம்மை வல்லமைப்படுத்தி செயல்களை ஆற்ற வைக்கிறார். அதனால் தான் அவர் செயலாற்றும் ஆவியானவர் மட்டுமல்லாமல், செயலாற்ற வைக்கின்ற ஆவியாகவும் இருக்கிறார். 

இன்றைய சமூகத்தை விட்டு விட்டு, அல்லது அரசியல் பார்வைகளை விட்டு விட்டு தனியே ஒரு கூடு கட்டி கிறிஸ்தவ சமூகம் வாழவேண்டும் எனும் சித்தாந்தங்களோடு எனக்கு உடன்பாடில்லை. சாதாரண மக்களிடமிருந்து அந்நியப்படுத்தும் அடையாளங்களின் மீதும் எனக்கு உடன்பாடில்லை. தூய ஆவியானவரின் இருப்பு, நமது செயல்களில் வெளிப்பட வேண்டும். அந்த செயல்கள் நாம் வாழ்கின்ற சமூகத்தின் மறுமலர்ச்சிக்காகவும், புத்தெழுச்சிக்காகவும் பயன்பட வேண்டும் என்பதே எனது பார்வை. 

தூய ஆவியானவரை நாம் இன்று பெரும்பாலும் ஒரு அடையாளத்துக்குள் அர்த்தப்படுத்துகிறோமே தவிர, வாழ்வின் அர்த்தங்களுக்குக் காரணமானவராக அவரை அடையாளப்படுத்துவதில்லை. வாழவேண்டிய வழிகளை நமக்குக் காட்டுபவராக தூய ஆவியானவர் இருக்கவேண்டுமே தவிர, அடையாளங்களை நமக்கு அணிவிப்பவராக தூய ஆவியானவர் இருப்பது பயனளிப்பதில்லை.

பசியாய் இருக்கும் ஒருவருக்குத் தேவை உணவாய் இருக்கிறது. நோயுற்று இருக்கும் ஒருவருடைய தேவை நலம் பெறுதலாய் இருக்கிறது. சமூகத்தில் ஒடுக்கப்பட்டவருடைய தேவை விடுதலையாய் இருக்கிறது. இத்தகைய தளங்களில் நாம் தூய ஆவியானவரின் துணைகொண்டு என்ன செய்கிறோம் என்பதில் தான் தூய ஆவியானவரின் செயல் அளவிடப்படுகிறது. 

இன்றைய சமூகத் தளத்தில் இத்தகைய தூய ஆவியின் துணையோடு துணிவாக கருத்துப் பரிமாற்றங்களையோ, செயல்களையோ, போராட்டங்களையோ,நற்செயல்களையோ மக்களோடு இணைந்து செய்கின்ற கிறிஸ்தவத் தலைவர்கள் மிகவும் குறைவாகவே இருக்கிறார்கள். நற்செய்தி அறிவித்தலுக்காக இத்தகைய மனிதநேயப் பணிகளைச் செய்யாமல், இத்தகைய மனித நேயப் பணிகளைச் செய்வதன் மூலம் நற்செய்தியை உணரவைப்பதே சமூகத்தின் இன்றைய தேவையாகும். 

உண்மையை வெளிப்படுத்தும் ஆவியானவர்

தூய ஆவியானவரின் இயல்புகளில் மிக முக்கியமான ஒன்றாக விவிலியம் இதைச் சொல்கிறது. சமூகத்தின் முரணான சித்தாந்தங்களிடையே எதை எடுக்க வேண்டும், எதை விடுக்க வேண்டும் என்பதை நமக்கு ஆவியானவர் வெளிப்படுத்துகிறார். நமக்குள் அவர் இருக்கும்போது நமது செயல்கள் உண்மை எனும் இயேசுவின் சிந்தனையை ஒத்தே இருக்கும். அந்த உண்மையானது நம்மை பாவத்தின் வழியை நமக்கு அடையாளம் காட்டும். சமூகத்தின் பரிதாபத்தை நமக்கு புரியவைக்கும். 

நமக்கு அவர் உணர்த்துகிற உண்மையை எப்படி நாம் சமூகத்தின் முன்னேற்றததுக்காக  செயல்படுத்தப் போகிறோம் ? உண்மையை தூய ஆவியானவர் நமக்கு விளக்குவது நமது அறிவு வளர்ச்சிக்கானதல்ல, சமூகத்தின் வளர்ச்சிக்கானது என்பதைப் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

ஞானத்தைத் தரும் ஆவியானவர்

விவிலியம் ஞானத்தைத தொடர்ந்து பேசுகிறது. கடவுளின் மீதான அச்சத்திலிருந்து தொடங்குகிறது ஞானம். அத்தகைய உயரிய ஞானத்தை ஆவியானவர் நமக்குத் தருகிறார். ஞானம் எதை நோக்கி நம்மை நடத்த வேண்டும் என்பதில் தான் கனிகள் வெளிப்படுகின்றன. நமது ஞானம் நமது செயல்களில் வெளிப்பட வேண்டும். சட்டங்களைச் சார்ந்த வாழ்க்கையா, மனிதம் சார்ந்த செயல்களா எனும் கேள்வி எழுகையில் இயேசுவின் ஞானம் மனிதத்தின் பக்கமாய் சாய்ந்தது. அது தான் பாவிகளை அரவணைக்கவும், சட்டங்களுக்கு எதிரான கேள்வி எழுப்பவும் அவரைத் தூண்டியது.

நாமும் இன்றைக்கு அதே ஒரு சூழலில் தான் வாழ்கிறோம். கிறிஸ்தவம் போதிக்கின்ற சட்டங்கள் மனிதத்துக்கு எதிரானதாக இருந்தால் நாம் எங்கே சாய வேண்டும் ?. நமது விழாக்கள் மத நல்லிணத்துக்கு இடையூறாய் இருந்தால் எதை எடுக்க வேண்டும் ? இத்தகைய குழப்பத்தின் சூழலில் நமக்கு ஞானத்தை ஆவியானவர் தருகிறார். நமது செயல்களின் முடிவில் மனிதம் மலர்ந்தால் அங்கே ஆவியானவரின் ஞானம் வெளிப்பட்டிருக்கிறது என்பதைப் புரிந்து கொள்ளலாம். 

கிறிஸ்தவம் வெல்லும்போதெல்லாம் கிறிஸ்து ஜெயிப்பதில்லை. மனிதம் வெல்லும்போதெல்லாம் அவர் ஜெயிக்கிறார். 

வல்லமையைத் தரும் ஆவியானவர்

திமோத்தேயு ஆவியின் வல்லமையைப் பற்றிப் பேசும்போது அன்பையும் இணைத்தே பேசுகிறது. ஆவியின் வல்லமை என்பது அன்பின் செயல்களில் வெளிப்பட வேண்டும் என்பதே அதன் அர்த்தம். வல்லமை என்பது நமது குரல்கள் எழுப்பும் உச்சஸ்தாயியில் நிர்ணயிக்கப்படுகிறதா, அல்லது சத்தமே இல்லாமல் செயல்படும் அன்பின் செயல்களால் நிர்ணயிக்கப்படுகிறதா ? 

தீய ஆவி பிடித்தவன் சத்தமிட்டு அலறிப் புரள்வதைப் பதிவு செய்கின்ற விவிலியம், தூய ஆவி பிடித்தவர்கள் அன்பினாலும், சமாதானத்தினாலும் நிரப்பப்படுவதைப் பேசுகிறது. தீய ஆவி நம்மைப் பிடிக்கிறது, தூய ஆவி நம்மை நிரப்புகிறது. தீய ஆவி வல்லமையாய் நிலைகுலைய வைக்கிறது, தூய ஆவி வல்லமைக்குள் நம்மை நிலைக்க வைக்கிறது. இந்த வல்லமை நமது சுயநலத்தின் மதில்களை உயரமாக்குவதற்கானதல்ல, மனிதத்தின் கரங்களை வலிமையாக்குவதற்கானதே.

பாவத்தை உணர்த்தும் ஆவியானவர்

நமது உடல் ஆவியானவர் தங்கும் ஆலயம். வீடு தூய்மையாய் இருக்க வேண்டும் என்பது நமது அடிப்படை விருப்பம். பெரிதோ, சிறிதோ அழகாய் நேர்த்தியாய் இருக்கும் வீடுகளையே நாம் விரும்புவோம். அதே போல தான் ஆவியானவரும் நமக்குள் உறைகையில் நமது உடலெனும் ஆலயம் தூய்மையாய் இருக்க வேண்டுமென ஆசிக்கிறார். அதனால் தான் பாவத்தின் வழிகளை நமக்குச் சுட்டிக்காட்டி, நேர்மையின் வழியில் நடக்க நம்மை ஊக்கப்படுத்துகிறார். 

அழுக்கடைந்த உடல் ஆவியானவருக்கு பிரச்சினை இல்லை, அழுக்கடைந்த இதயமே பிரச்சினை. அழுக்கடைந்த கரங்கள் அவருக்குப் பிரியமானவையே, அழுக்கடைந்த சிந்தனைகள் தான் பிரியமற்றவை. நமது வாழ்விலிருந்து அகற்றப்பட வேண்டிய பாவங்களின் பட்டியல் மிகவும் பெரிது. நமது ஒவ்வொரு செயல்களிலும் நமக்கு சரியான வழியைக் காட்டுபவராக ஆவியானவர் இருக்கிறார். வழி தவறிச் சென்றால் கூட மீண்டும் நம்மை சரியான பாதைக்கு கொண்டு சேர்க்கும் ஜி.பி.எஸ் கருவியைப் போல நமது சிந்தனைகளை அவர் வழிநடத்துகிறார். நாம் பாவத்திலிருந்து விடுதலை பெறுவது விண்ணகம் செல்வதற்காய் மட்டுமல்ல, விண்ணகத்தை மண்ணகத்தில் கட்டி எழுப்பவும் எனும் உண்மையை உணர வேண்டும்.

கனி கொடுக்க வைக்கும் ஆவியானவர்

கனிகொடுக்காத மரங்கள் நெருப்புக்கு பலியாகும். ஆவியின் கனி எவை என்று கேட்டால் சட்டென ஒன்பதையும் சொல்பவர்கள் நம்மில் ஏராளம் உண்டு. அந்த கனிகள் நமது வாழ்க்கையில் வெளிப்படுகிறதா என்றால் மிகப்பெரிய கேள்விக்குறியே. நமக்குள் ஆவியானவர் நிலைத்திருந்தால் ஆவியின் கனிகள் வெளிப்படும். ஆலம் விதையில் அரளிப் பூ பூக்காது, ஆவியானவரின் செயல்களில் அநியாயம் முளைக்காது. 

எனது வார்த்தைகளின் கனிவு வெளிப்படுகையில் ஆவியானவரின் கனி அங்கே வெளிப்படுகிறது. எனது செயல்களின் அடிப்படையாய் அன்பு இருக்கும் போது ஆவியானவர் செயலாற்றுகிறார். எனது பதில்களில் அமைதி அமர்ந்திருக்கும் போது ஆவியானவர் பணியாற்றுகிறார். எனக்குள் சக மனித பரிவு முளைவிடும்போது ஆவியானவர் புன்னகைக்கிறார். என ஆவியானவரின் கனி ஒவ்வொன்றும் நம்மை சமூகத்தின் அன்புறவுக்காய் அழைக்கிறது. 

இறுதியாக, தூய ஆவி என்பது நம்மை மற்றவர்களிடமிருந்து வேறுபடுத்திக் காட்டுவதற்கானதல்ல. நமது செயல்களின் மூலமாக இயேசுவை வெளிப்படுத்திக் காட்டுவதற்கானது என்பதைப் புரிந்து கொள்வோம். ஆவியை அடையாளங்களால் வெளிப்படுத்துவதை விட, அர்த்தங்களால் மகிமைப்படுத்துவோம்.

*

சேவியர்

நான், கடவுள் பேசுகிறேன்

நான், கடவுள் பேசுகிறேன்



* 


மனிதனை
அழைக்கும் விதம் தெரியாமல்
கையைப் பிசைகிறேன். 

பச்சை மரத்தில்
பற்றி எரிந்தேன்,
‘காடே எரிகிறது என 
கடந்து போகிறான்

நதியைப் பிளந்து
விளக்க நினைத்தேன் !
மணல் மாஃபியாக்களால்
நதியே
பிளந்து தான் கிடந்தது. 
அவன் 
பொருட்படுத்தவில்லை. 

இடி முழக்கத்தில்
பேச நினைத்தேன்
அடைத்த அறைகளுக்குள்
தொலைக்காட்சி அலற
அவன்
தேனீரில் திளைத்திருந்தான்.

அக்கினித் தூணாய்
விரட்டினேன்,
குளிர் கதவுகளுக்குள்
குடியிருந்தான்.

மேகத் தூணில்
முன்வந்தேன்,
வானிலை சரியில்லையென
வெதர் சேனல் பார்த்தான்

வறியவர் விழிவழியே
அவனைப் பார்த்தேன்
தொடுதிரையைத் தடவியபடி
நடந்து கடந்தான்.

என் செய்திகளை
அவன்
வாட்சப் வாசல்களில்
வெட்டிச் சாய்த்தான்.

என்
மெல்லிய குரலை
அவனது
சமூக வலைத்தளங்கள்
சம்மதிக்கவில்லை.

எல்லா 
முயற்சியும் தோற்றுப் போக
சற்று நேரம்
ஓய்வெடுத்தேன்.

அப்போது
சாத்தான் 
ஒரு 
கொள்ளை நோயோடு 
களமிறங்கினான்.

இப்போது
எல்லா மனிதர்களும் 
ஓங்கிச் சொல்கின்றனர்
இது 
கடவுளின் குரல்

*

சேவியர்





x

பிள்ளைகளை கண்டிக்கலாமா

பயிற்றுவிக்கப்படாத குதிரை
முரட்டுத்தனம் காட்டுகிறது;
கட்டுப்பாடில்லாத மகன்
அடக்கமற்றவன் ஆகிறான்

தம் மகனிடம் அன்பு
கொண்டிருக்கும் தந்தை அவனை
இடைவிடாது கண்டிப்பார்;
அப்போது அவர்
தம் இறுதி நாள்களில்
மகிழ்வோடு இருப்பார்

சீராக் 30 : 8,1

எனக்கு அப்போது ஐந்து வயது இருக்கும் என நினைக்கிறேன். பக்கத்து வீட்டிலிருந்து நாலணாவை மிக சாதுர்யமாகத் திருடி விட்டேன். என்னுடைய திறமையை நானே மெச்சிக்கொண்டு முதலில் அம்மாவிடம் கொண்டு போய் காட்டினேன்.

“எங்கேயிருந்து எடுத்தே ?” என்று கேட்டார் அம்மா. அப்போது நாலணா என்பது எங்கள் வீட்டில் பெரிய பணம்.

“பக்கத்து வீட்ல இருந்து நைசா எடுத்தேன்”. பெருமிதத்துடன் சொன்னேன்.

பாராட்டு கிடைக்கும் என எதிர்பார்த்து நின்ற எனக்கு பளார் பளார் என ரெண்டு அடி தான் கிடைத்தது. அப்படியே தரதரவென இழுத்துக் கொண்டு போய் அந்த வீட்டில் விட்டார்கள்.

“எங்கேயிருந்து எடுத்தியோ அதே இடத்துல வெச்சுட்டு, மன்னிப்பு கேட்டுட்டு வா” என்றார் அம்மா.

என்னுடைய முதல் உழைப்பு வீணாய்ப் போன விரக்தியிலும், முதல் சம்பளம் பயனில்லாமல் போன ஆதங்கத்துடனும் நான் அதைச் செய்து முடித்தேன்.

அன்றைய அந்த அடியும், திருத்தலும் திருட்டு என்பது தவறு என்பதைப் புரிய வைத்தது. அதற்கான அங்கீகாரம் எனது வீட்டில் கிடைப்பதில்லை என்பதும் புரிந்தது.

எனது வாழ்க்கைப் பயணத்தில் நான் என் பெற்றோரிடம் ஒன்றோ இரண்டோ தடவை தான் அடி வாங்கியிருக்கிறேன். அந்த தருணங்களே மிக மிக முக்கியமானவை. அவை தான் என்னை திருத்தியிருக்கின்றன. சரியான பாதைக்குத் திருப்பியிருக்கின்றன.

நான் வகுப்பில் முதல் மாணவனாக வரவில்லை என்பதற்காகவோ, பக்கத்து வீட்டுப் பையனை விட குறைவாக மார்க் எடுத்தேன் என்பதற்காகவோ நான் அடி வாங்கியதில்லை. திருடினேன், கீழ்ப்படியவில்லை போன்ற காரணங்களுக்காக மட்டுமே தண்டனை வாங்கியிருக்கிறேன்.

பிள்ளைகளைத் தண்டித்தும், கண்டித்தும் வளர்க்க வேண்டும் என விவிலியம் நமக்கு பல இடங்களில் வலியுறுத்துகிறது. சீராக்கின் நூலும் அதே சிந்தனையையே பிரதிபலிக்கிறது. “தம் மகனை நன்னெறியில் பயிற்றுவிப்பவர் அவனால் நம்மை அடைவார்” என்றும், “உன் மகனுக்கு நற்பயிற்சி அளி; அவனைப் பயன்படுத்த முயற்சி செய். அப்போது அவனது வெட்கங்கெட்ட நடத்தையால் நீ வருந்தமாட்டாய்” என்றெல்லாம் சீராக் நமக்கு சிந்தனைகளை விதைக்கிறது.

பிள்ளைகளைத் தண்டித்துத் திருத்துவது எதை நோக்கி என்பதில் மிகத் தெளிவாக இருக்க வேண்டும். பிள்ளைகளின் நடத்தை, குணாதிசயம், ஆன்மிகம் போன்ற இலக்குகளை நோக்கிய திருத்துதல்களே மிக‌ முக்கியம். நாமோ பல வேளைகளில், நமது விருப்பங்களுக்கு ஏற்ப பிள்ளைகள் வளரவில்லையேல் தண்டிக்கிறோம். நமது சுயநலத்துக்கும், நமது ஈகோவின் நிறைவேறலுக்கும் பிள்ளைகள் ஒத்துழைக்க வில்லையேல் கண்டிக்கிறோம். நமது கனவுகளைச் சுமந்து செல்லும் புரவிகளாய் அவர்கள் இல்லையேல் அடிக்கிறோம்.

பிள்ளைகளை கண்டித்தும் தண்டித்தும் வளர்த்துவோம். அது நமது கோபத்தின் வெளிப்பாடாய் இல்லாமல் அன்பின் வெளிப்பாடாய் இருக்கட்டும். அது அவர்கள் நல்லவர்களாகவும், நன்மை செய்பவர்களாகவும், மனிதநேயம் உடையவர்களாகவும் வளரவேண்டும் எனும் நோக்கத்தோடு இருக்கட்டும்.

*
சேவியர்

தருமம், வாழ்வின் சாவி

தருமம், வாழ்வின் சாவி

நீ தருமம் செய்யும்போது முகம் கோணாதே; ஏழை எவரிடமிருந்தும் உன் முகத்தை திருப்பிக்கொள்ளாதே. உன்னிடம் மிகுதியாகச் செல்வம் இருப்பின், மிகுதியாகக் கொடு; சிறிது செல்வமே இருப்பின், சிறிது கொடு; ஆனால் தருமம் செய்யத் தயங்காதே. நீ செய்யும் தருமம் உன்னைச் சாவிலிருந்து விடுவிக்கும்; இருளுலகில் செல்லாதவாறு காப்பாற்றும். தருமம் செய்வோர் எல்லாருக்கும் அது உன்னத இறைவன் திருமுன் சிறந்த காணிக்கையாகிறது

தோபித்து 4 :7 முதல் 11

கிமு இரண்டாம் நூற்றாண்டில் எழுதப்பட்ட நூல், இணைதிருமறையில் வருகின்ற தோபித்து நூல். இறைமகன் இயேசுவின் போதனைகளை இந்த வசனங்கள் அப்படியே பிரதிபலிக்கின்றன என்பது சிறப்பம்சம்.

இறைவனைப் பற்றியும், மீட்பைப் பற்றியும் யோசிக்கும் போது நாம் பெரும்பாலும் விசுவாசம், நம்பிக்கை, இறைப்பற்று என மனம் சார்ந்த விஷயங்களை மட்டுமே பேசுகிறோம். செயலற்ற விசுவாசம் செத்த விசுவாசம் என்பதை மறந்து விடுகிறோம்.

இறந்தவர் இறந்தவருக்கு உயிர்க் கொடுக்க முடியாது. குருடர் குருடருக்கு வழிகாட்ட முடியாது. செத்த விசுவாசம் நிச்சயம் நம்மை வாழ்வுக்குள் கொண்டு சேர்க்காது.

கடைசி நியாயத்தீர்வை நாளில் இயேசு அனைவரையும் இரண்டு பிரிவாய்ப் பிரிக்கிறார். வலப்பக்கம் நிற்பவர்களிடம், “நீங்கள் ஏழைகளுக்கு உணவளித்தீர்கள், ஆடை வழங்கினீர்கள், ஆறுதல் வழங்கினீர்கள் தேவையில் சந்தித்தீர்கள்” எனவே விண்ணகம் செல்லுங்கள். காரணம் சின்னஞ் சிறிய ஏழையருக்குச் செய்த உதவிகள் எல்லாம் எனக்கே செய்ததாகும், என்றார். அப்படி ஏழைகள் மேல் கரிசனம் காட்டாதவர்கள் இயேசுவின் விண்ணக வாழ்வுக்குள் நுழைய முடியாமல் போயிற்று.

நீங்கள் என்மீது விசுவாசம் கொண்டீர்கள், நம்பிக்கை கொண்டீர்கள், செபித்தீர்கள், ஆவியில் நிரம்பினீர்கள் எனவே விண்ணகம் வாருங்கள் என இயேசு சொல்லவில்லை. இவை அனைத்தும் சக மனித கரிசனைக்கு நம்மை இட்டுச்செல்லவில்லையேல் வீண் என்பதையே புரிய வைக்கிறார். “நீ செய்யும் தருமம் உன்னைச் சாவிலிருந்து விடுவிக்கும்; இருளுலகில் செல்லாதவாறு காப்பாற்றும்” எனும் இறை வார்த்தைகளையே இயேசுவின் நியாயத்தீர்வை பிரதிபலிக்கிறது.

“உன் உணவில் ஒரு பகுதியைப் பசித்திருப்போருக்குக் கொடு; உன் உடையில் ஒரு பங்கை ஆடையற்றிருப்போருக்கு வழங்கு. தேவைக்குமேல் உன்னிடம் உள்ளதையெல்லாம் தருமம் செய்துவிடு. தருமம் கொடுப்பதற்கு முகம் கோணாதே ( தோபித்து 4:16 ) எனும் இறைவார்த்தைகள் வாழ்வின் தேவையை மிகத் தெளிவாக நமக்கு எடுத்துக் காட்டுகின்றன.

முகம் கோணாமல் உதவ வேண்டும் என்பது இயேசுவின் கட்டளை. பிறருக்கு உதவுவதன் மூலம் இறைவனுக்கு ஏற்புடையவர்களாக மாற வேண்டும் என்பது இதில் அமைந்துள்ள சிந்தனை எனலாம். எல்லாவற்றுக்கும் மேலாய் இறைவனை அன்பு செய்ய வேண்டும் என்ற இயேசு, “கண்ணில் காணும் சகோதரனை நேசியாமல் கண்ணில் காணாத இறைவனை நேசிக்க முடியாது” என்கிறார். சுருக்கமாகச் சொல்லவேண்டுமெனில் சக மனித கரிசனையே மிக மிக முக்கியம் என வலியுறுத்துகிறார்.

நாம் பாவிகளாய் இருந்த போது இயேசு நம்மை மீட்டுக் கொண்டார். நம் செயல்கள் நம்மை மீட்கவில்லை. ஆனால் நாம் மீட்கப்பட்டது செயல்கள் செய்வதற்கே. அப்படி செயல்கள் செய்யாமல் போகும்போது மீட்பின் பலன் நமக்குக் கிடைப்பதில்லை.

மீட்பு வேறு, செயல்கள் வேறு எனும் மாயையிலிருந்து விடுபடுவோம். செயல்களுக்குள் நம்மை வழிநடத்தாத மீட்பு நமக்கு கடைசியில் கைகொடுக்காது எனும் உண்மையை உணர்வோம்

*

சேவியர்