நீரின்றி அமையாது பைபிள்

பைபிளை திறந்தவுடன் தெரிகின்ற முதல் நூல் ‘தொடக்க நூல்’ அதன் முதல் சில வரிகளிலேயே நீரைக் குறித்த பதிவு இருக்கிறது. அப்படியே நூலின் கடைசிப் பக்கத்தைப் புரட்டினால் அதில், ‘திருவெளிப்பாடு’ நூல் தெரியும். அங்கும் நீரைக் குறித்த பதிவைக் காணலாம். விவிலியத்தின் முதல் பக்கம் தொடங்கி, கடைசி பக்கம் வரை தண்ணீர் ஈரமாகவும், கோபமாகவும் பாய்ந்து கொண்டே இருக்கிறது. அது ஒரு குறியீடாகவும், அடையாளமாகவும், உவமையாகவும், புதுமையாகவும், அழிவாகவும், வாழ்வாகவும் பன்முகம் காட்டி விவிலியத்தின் வார்த்தைகளோடு வாழ்கிறது. 

“நீர்த்திரளின் மேல் கடவுளின் ஆவி அசைந்தாடிக் கொண்டிருந்தது” எனும் அற்புதமான கவித்துவ வசனத்தோடு தண்ணீரின் பயணம் துவங்குகிறது. தண்ணீர், கடவுள் நடமாடும் இடமாக, கடவுள் அசைந்தாடும் இடமாக மனதுக்குள் காட்சிகளை அழகுற விரிக்கிறது.  துவக்கத்திற்கும் முன்னால் தண்ணீர் இருந்தது. அது இறைவனோடு இருந்தது. என்பது அழகியலின் காட்சியமைப்பு. அது தண்ணீரின் முக்கியத்துவத்தை பளிச் என  உணர வைக்கிறது. 

அப்படியே பைபிளைப் புரட்டி, கடைசிப் பக்கத்துக்கு வந்தால் அங்கும் தண்ணீரைப் பார்க்கலாம். “தாகமாய் இருப்போர் என்னிடம் வரட்டும்; விருப்பம் உள்ளோர் வாழ்வு தரும் தண்ணீரை இலவசமாய்க் குடிக்கட்டும்” என்பதே தண்ணீர் குறித்த கடைசி விவிலிய வார்த்தை. அது முடிவுக்குப் பின்னான வாழ்வைக் குறிக்கிறது. நிலைவாழ்வு என்பது இங்கே தண்ணீரோடு ஒப்பிடப்படுகிறது.  சுருக்கமாகச் சொல்லவேண்டுமெனில், துவக்கத்துக்கு முன்பே தொடங்கி, முடிவுக்குப் பின்னும் தொடரும் ஒரு குறியீடாய் நீர் இருக்கிறது. அதாவது இருத்தலின் குறியீடு. 

விவிலிய நிகழ்வுகள் நடைபெற்ற மத்திய கிழக்கு நாடுகளெல்லாம் தண்ணீரை தங்கத்தை விட அதிகமாய் போற்றியவை. மழை பெய்தால் தான் வாழ்வு. அல்லது ஊற்று இருந்தால் தான் உயிர் எனும் சூழலே அங்கு நிலவியது. தண்ணீரின் வருகை என்பது இறைவனின் தருகை என்பதாகவே பார்க்கப்பட்டது. மிகவும் முக்கியமானதாக, மிகவும் போற்றத்தக்கதாக தண்ணீர் விவிலியத்தில் பதிவு செய்யப்பட அதுவும் ஒரு காரணம்.

மிக முக்கியமான நிகழ்வுகளிலெல்லாம் தண்ணீர் தவறாமல் இடம்பெறுவதை விவிலியத்தில் கண்டு கொள்ளலாம். “டென் கமான்ட்மென்ட்” படம் பார்த்திருப்பீர்கள். மாபெரும் விடுதலை வீரரான மோசே எகிப்திலிருந்து இஸ்ரேல் மக்களை மீட்டு வரும் நிகழ்வு அதில் இடம்பெற்றியிருக்கும். சுமார் இருபது இலட்சம் மக்கள் உற்சாகக் குரலுடன், அடிமைச் சங்கிலிகளை உடைத்து, தங்கள் பொருட்கள், கால்நடைகளுடன் எகிப்தை விட்டு வெளியேறிய மாபெரும் நிகழ்வு அது. அதில் எல்லோரைடைய கவனத்தையும் ஈர்க்கின்ற ஒரு காட்சி இரண்டாய்ப் பிளந்திருக்கும் செங்கடல் நடுவே பெருந்திரளான‌ மக்கள் நடந்து செல்வது.

மோசேயும் மக்களும் தண்ணீரைக் கடந்து செல்ல, பிந்தொடரும் எகிப்தியப் படைகள் தண்ணீருக்குள் மூழ்கிவிடுகின்றனர். அடிமைகள் விடுதலையாகின்றனர். விடுதலையாய் வாழ்ந்தவர்கள் தண்ணீருக்குள் அடங்கிவிடுகின்றனர். இங்கே, தண்ணீர், மிகப்பெரிய விடுதலையின் அடையாளமாய் பதிவு செய்யப்பட்டிருக்கிறது. 

அப்படியே புதிய ஏற்பாட்டில் இயேசுவின் காலத்தில் நுழைந்தால், ‘திருமுழுக்கு’ எனும் விஷயத்தைப் பார்க்கலாம். தண்ணீரில் மூழ்குவதை புதிய வாழ்வுக்குள் நுழைவதன் அடையாளமாய் திருமுழுக்கு பிரகடனப்படுத்துகிறது. செங்கடலை மக்கள் கடந்தது அடிமை வாழ்விலிருந்து பெற்ற விடுதலை. திருமுழுக்கில் மக்கள் நுழைவது பாவ வாழ்க்கையை பெறுகின்ற விடுதலை. தண்ணீர் விடுதலையின் குறியீடு. 

நோவாவின் கதை அனைவருக்கும் தெரிந்திருக்கும். குறைந்தபட்சம் நோவா ஒரு பேழையைச் செய்தார் எனும் செய்தியாவது தெரிந்திருக்கும். விஷயம் இது தான். உலகில் பாவம் நிரம்பி வழிகிறது. கடவுள் பூமியை அழிக்க முடிவெடுக்கிறார். நோவாவிடம் ஒரு பேழையைச் செய்யச் சொல்கிறார். நோவா நீண்ட நெடிய வருடங்கள் அமர்ந்து அந்த பேழையைச் செய்கிறார். உலகில் பெருமழை பெய்கிறது. நீரின் கால்களுக்குள் பூமி சமாதியாகிறது. சர்வமும் மூழ்கிப் போகின்றன. நோவாவின் பேழைக்குள், நோவாவின் குடும்பமும், ஐந்தறிவு ஜீவிகளும் காப்பாற்றப்படுகின்றனர். 

பெருமழையின் பிரவாகம் பூமியை மூடி நர்த்தனம் ஆடியது. மலைகளின் தலைகளும் நீருக்குள் தலைகவிழ்ந்தன‌. மனித இனம் அழிந்தது. தண்ணீர் ஒரு அசுரனாய் மாறி வதம் செய்த நிகழ்வாய் நோவாவின் காலத்தைய மழை  சித்தரிக்கப்படுகிறது. தண்ணீர் அழிவின் குறியீடு. 

கடவுளின் ஆவி தண்ணீரின் மேல் அசைவாடிக்கொண்டிருந்தது என துவங்கிய பைபிள், தண்ணீரின் முழு அதிகாரமும் கடவுளின் கையில் இருப்பதை போகிற போக்கில் பதிவு செய்து கொண்டே செல்கிறது. மோசே முலம் கடவுள் தண்ணீரை இரத்தமாக்கினார். பாறையிலிருந்து நீரூற்று பீறிட்டுக் கிளம்பச் செய்தார். கடலை எல்லைக்கோட்டில் அடக்கினார். இயேசு தண்ணீரின் மீது நடந்தார். கொந்தளித்த கடலை ஒற்றை வாக்கால் அடக்கினார். என தண்ணீரின் மீதான கடவுளின் ஆளுகையை விவிலியம் ஒரு மெல்லிய மழைத்துளிச் சரம் போல தொடுத்துக் கொண்டே செல்கிறது. மனிதன் இறை கட்டளைகளை மீறி நடக்கும்போது, இயற்கை இறைவனுக்கு கீழ்ப்படிகிறது என புரியவைக்கிறது பைபிள். தண்ணீர் இறை அதிகாரத்தின் குறியீடு. 

பழைய ஏற்பாட்டுக் காலத்தில் ஒரு முறை பாலை நிலத்தில் மக்கள் தண்ணீர் இல்லாமல் கஷ்டப்படுகிறார்கள். கடைசியில் ஒரு நீர்நிலையில் தண்ணீர் கிடைக்கிறது. ஆனால் அது கசப்பாய் இருக்கிறது. மோசே ஒரு மரத்தின் கிளையை வெட்டி அதில் போடுகிறார். அந்த நீர் நல்ல சுவையான நீராய் மாறுகிறது. நிராகரிப்பிற்குரிய நீர், வரவேற்புக்குரியதாய் மாறியது. வறண்ட நாவில் ஈரத்தை இறக்குமதி செய்தது.  இயேசுவின் காலத்தில் கானா ஊரில் ஒரு திருமணம். அங்கே திராட்சை இரசம் தீர்ந்து விடுகிறது. உதவுங்கள் எனும் விண்ணப்பம் அம்மா மூலம் மகனுக்கு வருகிறது. மகன் இயேசு, கற்சாடிகளில் இருந்த தண்ணீரை திராட்சை இரசமாய் மாற்றுகிறார். தண்ணீர் திராட்சை இரசமாகிறது. வெளியே இருந்த தண்ணீர், பந்திக்கு முன்னேறுகிறது. தண்ணீர் புதுமைகளின் குறியீடு. 

விவிலியத்தில் ஒரு கதை உண்டு. நாமான் என்றொரு படைவீரன். அவனுக்கு உடலெல்லாம் தொழுநோய். தொழுநோயாளிகள் நிராகரிக்கப்பட்டவர்களாய் வாழ்ந்து வந்த காலகட்டம் அது. அவர்கள் ‘தீட்டு தீட்டு’ என கத்திக் கொண்டு தான் வீதிகளுக்கும் வரவேண்டும். அவர்கள் ஊருக்கு ஒதுக்குப் புறமாய் தான் வாழவேண்டும் என்பது தூய்மைச்சட்டம்.  கடைசி நம்பிக்கையாக, இறைவாக்கினர் எலிசாவிடம் வருகிறார் நாமான். எலிசா அவரிடம் யோர்தான் நதியில் மூழ்கி எழும்பச் சொல்கிறார். நாமான் நீரில் மூழ்கி எழும்புகிறார். ஆச்சரியம் நிகழ்கிறது. அவருடைய உடலில் இருந்த நோயெல்லாம் சட்டென மறைய உடல் புத்தம் புதிதாய் மாறுகிறது. மாபெரும் உருமாற்றத்தின் அடையாளமானது தண்ணீர். காலங்கள் கடக்கின்றன. இயேசுவின் காலத்தில் பார்வையிழந்த ஒருவருடைய கண்களில் சகதியைப் பூசிய இயேசு, குளத்தில் சென்று கழுவச் சொல்கிறார். கழுவிய மனிதன் பார்வை பெறுகிறார். இருந்த நோய் மறைந்தது, இல்லாத பார்வை மலர்ந்தது. தண்ணீர் மாற்றத்தின் குறியீடு. 

ஆதியில் படைப்பு நிகழ்கின்ற காலகட்டம். “திரளான உயிரினங்களைத் தண்ணீர் தோற்றுவிப்பதாக! விண்ணுலக வானத்தில் நிலத்திற்கு மேலே பறவைகள் பறப்பனவாக!” என்றார் கடவுள். தண்ணீரிலிருந்து உயிரினங்கள் பிறந்து வருகின்றன. தண்ணீரின் மேல் அசைவாடிக்கொண்டிருந்தார் தூய ஆவியானவர். இப்போது, அந்த தண்ணீரிலிருந்து உயிரினங்கள் தோன்றுகின்றன. தண்ணீர் உயிரின் பிறப்பிடமாகிறது. இறைமகன் இயேசு தன்னிடம் விசுவாசம் கொள்ளும் மக்களிடம் வாழ்வளிக்கும் ஊற்று புறப்படும் என்கிறார். நிறைவாழ்வின் அடையாளமாகவும், தூய ஆவியின் அடையாளமாகவும் தண்ணீர் வெளிப்படுகிறது. தண்ணீர் உயிர்களின்  தாயாகிறது. பன்னீர்க்குடம் வாழும் சிசுவைப் போல, உலக உயிர்களின் பன்னீர்க்குடமாய் நீர்நிலைகள் சித்தரிக்கப்படுகின்றன. தண்ணீர் படைப்புப் பயணத்தின் உயிர்த்துளி !

தண்ணீர் ஆறுதலின் அடையாளமாகவும் பரிமளிக்கிறது. “ஆண்டவர் என் ஆயன். அமைதியான நீர்நிலைகளுக்கு

எனை அழைத்துச் செல்வார்” என விவிலியம் சொல்வது நமக்கான ஆறுதல். அமைதியற்ற நீர்நிலைகளிலிருந்து ஆடுகள் தண்ணீர் அருந்துவதில்லை. அவற்றின் தாகம் தணிவதில்லை. தண்ணீர் ஆறுதலின் ஊற்று. நல்லோர் மேலும் தீயோர் மேலும் மழையைப் பொழியச் செய்பவராய் கடவுள் சித்தரிக்கப்படுகிறார். அவனிக்கே தூவப்படும் ஆறுதல் அது. இறைவனில் நிலைத்திருப்பவர்கள் நீர்க்கால்களின் ஓரமாய் நடப்பட்ட மரங்கள் போன்றவர்கள் என்கிறது விவிலியம். தண்ணீர் ஈரத்தின் இருப்பிடம். தண்ணீர் வளங்களின் இருப்பிடம். தண்ணீர் ஆறுதலின் பிறப்பிடம் !

யோர்தான் நதியில் யோவான் திருமுழுக்கு கொடுத்துக் கொண்டிருக்கிறார். ‘இது மனமாற்றத்தின் அடையாளம், புதுவாழ்வின் நுழைவாயில்” என முழங்குகிறார். தண்ணீர் உற்சாகமாய் உடலோடு உரையாடிக்கொண்டே கடந்து போகிறது. அப்போது நீருக்குள் இறங்குகிறார் இயேசு. “எனக்கும் திருமுழுக்கு கொடுங்கள்” என்கிறார். தடுமாறுகிறார் யோவான். ‘நெருப்பால் திருமுழுக்கு கொடுப்பவர் நீர். நீரால் பெற என்னிடம் வருகிறீரா ?” என கேட்கிறார்.  ஆனாலும் திருமுழுக்கு கொடுக்கப்படுகிறது. நீர்மேல் இருந்தவர், நீருக்குள் நுழைகிறார். விண்ணகம் திறக்கிறது குரல் ஒலிக்கிறது, புறா இறங்குகிறது என காட்சிகள் பிரமிக்க வைக்கின்றன. யோர்தானில் யார்தான் நிற்கிறார் ?! என கூட்டம் பிரமித்தது. இயேசு தனது பணிவாழ்வை அங்கே துவங்குகிறார். தண்ணீர் பணிகளின் ஆரம்பம் !

ஒரு முறை சீடர்கள் மாலை நேரம் ஒன்றில் அவரை விட்டு விட்டு தனியே படகில் சென்று விடுகின்றனர். இயேசுவோ மலைமேல் ஏறி செபிக்கச் செல்கிறார். பின்னர், நள்ளிரவில்  அவர் நீர்மேல் நடந்து படகை நோக்கிச் சென்றார். சீடர்கள், “பேய்” என பயந்து நடுங்கினார்கள்.  அஞ்சாதீர்கள்.. நான் தான் என அவர் சீடர்களிடம் கூறி அவர்களுடைய பயத்தைப் போக்கி, பிரமிப்பை வருவித்தார் இயேசு. சிறு கல்லையும் கபளீகரம் செய்து விடும் தண்ணீர் இயேசுவின் பாதங்களுக்குக் கீழே தண்ணீர் கம்பளமாய் விரிந்திருப்பதை அவர்கள் வியப்புடன் பார்த்தார்கள். தண்ணீர் இறைபணியின் துணைவன். 

ஒருமுறை, யூதரான  இயேசு சமாரியாவுக்குச் செல்கிறார். யூதர்களும் சமாரியர்களும் எலியும் பூனையும் போன்றவர்கள்.  நண்பகல் வேளையில் ஒரு கிணற்றின் அருகே அமர்ந்தார் இயேசு. அப்போது ஒரு சாமாரியப் பெண் அங்கே வருகிறார். அவரிடம் இயேசு “குடிக்க தண்ணீர் கொடு” என கேட்கிறார். அந்தப் பெண் அதிர்ச்சியடைகிறார். யூதரான நீர் சமாரியரிடம் தண்ணீர் கேட்கிறீரே என்கிறார். “இயேசுவோ, வாழ்வளிக்கும் நீரை நான் அளிப்பேன். “ என்கிறார். தண்ணீர் இரு இனங்களின் இடையே தூதுவனாய் நிற்கிறது. தண்ணீர் உறவுப் பாலத்தைக் கட்டியெழுப்புகிறது. தண்ணீர் இரண்டு எதிரிகளை ஈரக் கரம் கொண்டு இணைக்கிறது. தண்ணீர் உறவின் கைகுலுக்கல் !

விவிலியத்தில் ஒரு அற்புதமான கதை உண்டு. ஏழை செல்வந்தர் ஒருவர் இருந்தார். அவர் சுகமாய் உண்டு குடித்து, நண்பர்களுடன் ஜாலியாக வாழ்ந்து வந்தார். அவரது வீட்டு வாசலருகே லாசர் எனும் ஏழை ஒருவர் இருந்தார். பசியுற்று , நோய்வாய்ப்பட்டு, நாய்கள் வந்து புண்களை நக்குமளவுக்கு கவனிப்பாரின்றிக் கிடந்தார். செல்வந்தரின் வீட்டு உணவின் மிச்சத்தைக் கொண்டு பசியாற்ற விரும்பினார் அவர். காலங்கள் கடந்தன. இருவரும் இறந்தனர். செல்வந்தர் நரகத்தீயில் எறியப்பட்டார். ஏழையோ விண்ணகத்தில் அமர்ந்தார். செல்வந்தர் அதைக் கண்டு அதிர்ச்சியடைந்தார். 

“செல்வந்தனே நீ உலகில் வாழ்ந்தபோது இனிமையாய் வாழ்ந்தாய். ஏழை லாசருக்கு நீ அன்பு செலுத்தவில்லை. இப்போது அவன் இனிமையாய் இருக்கிறான். நீ கஷ்டப்படுகிறாய்.” என அவருக்கு விண்ணகம் பதிலளிக்கிறது.  அப்போது செல்வந்தர் தனது தவறை உணர்ந்தார். ஆனால் இனிமேல் இங்கிருந்து மீட்பு இல்லை என்பது அவருக்குப் புரிந்தது. கடைசியாய் ஒரே ஒரு விண்ணப்பம் வைக்கிறார். “ஏழை லாசரின் விரல் நுனியில் ஒரு துளி தண்ணீரை அனுப்புங்கள் என் நாவு குளிரும்” என்கிறார்.  இந்த பூமியில் வாழும்போது மனிதநேயமற்றவர்களாய் வாழ்ந்தால் நாம் நரகத்தில் தான் அனுப்பப்படுவோம் எனும் செய்தியை இந்த நிகழ்ச்சி அழுத்தமாய் விளக்குகிறது. ஒரு துளி தண்ணீர் என்பது எத்தனை மேன்மையுடையதாய் இருக்கிறது என்பதை இந்தக் கதை நமக்கு புரிய வைக்கிறது. தண்ணீர் சொர்க்கத்தின் சொந்தம். 

மரணத்துக்கு முந்தைய கடைசி இரவு உணவில் இயேசு ஒரு வேலை செய்தார். ஒரு பாத்திரத்தில் தண்ணீரை எடுத்து தனது சீடர்களின் பாதங்களைக் கழுவினார். உலகத் துவக்கத்தில் தண்ணீருக்கு மேல் அசைவாடியவர்.  தண்ணீருக்கு மேல் நடந்தவர். தண்ணீருக்கு மேல் படகில் அமர்ந்து போதித்தவர். இப்போது தண்ணீரை தனது கரங்களில் எடுத்து சீடர்களின் அழுக்குப் பாதங்களைக் கழுவுகிறார். சீடர்கள் பதட்டமடைகின்றனர். இயேசுவோ, ‘நீங்கள் கற்றுக் கொள்ள வேண்டிய முக்கிய பாடம் இது தான். பணிவு !’ என்கிறார். தண்ணீர் இறைவனின் விரல்கள் வழியே வழிந்து மனிதரின் பாதங்களை தூய்மையாக்குகிறது. தண்ணீர் பணிவின் குறியீடு. 

பிலாத்துவின் முன்னால் இயேசு குற்றவாளியாய் நிறுத்தப்படுகிறார். அவருக்கு சிலுவைச் சாவை தண்டனையாய்த் தரவேண்டுமென கூக்குரலிடுகிறது மதவாதம். இது பொய்க்குற்றச்சாட்டு என்பது ஆளுநர் பிலாத்துவுக்குப் புரிகிறது. ஆனாலும் அவர் இயேசுவை விடுவிக்கவில்லை. தனது பதவிக்கு ஆபத்து வருமோ ? தனது பெயர் களங்கப்படுமோ என அஞ்சுகிறார். எனவே தனக்கும் இதற்கும் சம்பந்தமில்லை என அவர் நழுவிவிடுகிறார். அதற்கு அடையாளமாய் ஒரு பாத்திரத்தில் தண்ணீரை எடுத்து தனது கைகளைக் கழுவுகிறார். நீங்களே பாத்துக் கொள்ளுங்கள் என இயேசுவை எதிரிகளிடம் கையளிக்கிறார். இங்கே கைகழுவப்பட்ட தண்ணீர், கடமையிலிருந்தும் நேர்மையிலிருந்தும் தப்பிப்பதைச் சுட்டி நிற்கிறது. தண்ணீர் தப்பித்தலின் குறியீடாகிறது.

விண்ணகத்தின் காட்சி ஒன்று விவிலியத்தின் கடைசிப் பகுதியில் வருகிறது. “வானதூதர் வாழ்வு அளிக்கும் தண்ணீர் ஓடிக்கொண்டிருந்த ஓர் ஆற்றை எனக்குக் காட்டினார். அது பளிங்குபோல் ஒளிர்ந்தது. அது கடவுளும் ஆட்டுக்குட்டியும் வீற்றிருந்த அரியணையிலிருந்து புறப்பட்டு,நகரின் தெரு நடுவே பாய்ந்தோடியது” என்கிறது வசனம். வாழ்வளிக்கும் நீரின் விண்ணக இருப்பை அது குறிப்பிடுகிறது. ஆதி மனிதர்களான ஆதாமும் ஏவாளும் வாழ்ந்த ஏதேன் தோட்டத்தில் வாழ்வின் மரம் இருந்தது. வளமாக்கும் நதிகள் பாய்ந்தன. மண்ணக சொர்க்கமாய் அது இருந்தது. விண்ணக தோட்டத்தில் வாழ்வளிக்கும் இறைவன் இருக்கிறார்.  வாழ்வின் நதி பாய்கிறது. அது விண்ணக மகிமையை விவரிக்கிறது. 

இப்படி விவிலியத்தின் பாதை முழுவதும் தண்ணீர் தனது காலடிச் சுவடுகளை பதித்துக் கொண்டே இருக்கிறது. சொல்லப் போனால் விவிலியத்தில் 722 இடங்களில் தண்ணீர் குறிப்பிடப்படுகிறது. இது எதேச்சையான நிகழ்வன்று. தண்ணீரின் மகத்துவத்தையும், தேவையையும், தன்மையையும் முக்கியத்துவப்படுத்தும் நிகழ்வுகளே. ஊற்றப்படும் பாத்திரத்துக்கு ஏற்ப தண்ணீர் தன்னை மாற்றிக் கொண்டே இருப்பது போல, நடக்கின்ற நிகழ்வுகளுக்கு ஏற்ப இறைவன் தண்ணீரைப் பயன்படுத்திக் கொண்டே இருக்கிறார். உதாரணமாக, ஒரு நகரைத் தாக்க வேண்டுமெனில் நகருக்கு வருகின்ற தண்ணீரை அடைத்து விடுவது புதுமையான அம்சம். இறைவன் வழங்குகின்ற ஆசீர்வாதங்களையும் தண்ணீரோடு ஒப்பிட்டுப் பேசுவது இன்னொடு அழகியல். 

தண்ணீர்அழுக்கைக்கழுவுவதுபோல, இறைவனுடையவார்த்தைகள்பாவத்தைக்கழுவும்ஆற்றல்படைத்தவைஎனஇறைவார்த்தையோடுதண்ணீர்ஒப்பீடுசெய்யப்படுகிறது. மான்கள்நீரோடையைத்தேடிஓடுவதுபோலஎன்உள்ளம்இறைவனைத்தேடுகிறதுஎனதண்ணீர்இறைதேடலோடுஒப்பீடுசெய்யப்படுகிறது.  ஒருவன்தண்ணீராலும்தூயஆவியாலும்பிறந்தாலொழியவிண்ணகஅரசில்நுழையமுடியாதுஎனதண்ணீர்இறைசங்கமத்தோடுஒப்பீடுசெய்யப்படுகிறது. 

அதேபோல, ‘சின்னஞ்சிறியசகோதரன்ஒருவனுக்குஒருகுவளைதண்ணீர்குடிக்கக்கொடுப்பவனுக்கும்கைமாறுகிடைக்கும்‘ எனமனிதநேயத்தைஊக்குவிக்கவும்இயேசுதண்ணீரைப்பயன்படுத்துகிறார்.  எல்லாவற்றுக்கும்மேலாக, இறைவனேதன்னை “பொங்கிவழிந்தோடும்நீரூற்று” எனஅழைத்துதண்ணீரைஉச்சத்தில்வைக்கிறார். 

எனவேதான்சொல்கிறேன். நீரின்றிஅமையாதுபைபிள்

உயிர்ப்பின் முதல் காட்சி

இயேசு
உயிர்த்து விட்டார் !

இரவின் போர்வைக்குள்
வெளிச்சம்
கண்மூடிக் கிடந்த பொழுதில்
இயேசு
கண்விழித்து நடந்தார்.

வாளோடு இருந்த காவலர்களுக்குத்
தெரிந்திருக்காது !
இயேசு
வாழ்வோடு திரும்பிச் சென்ற
செய்தி !  

தூதர்கள் வந்து
அடைத்த கதவை
உடைத்த போது தான்
உதயம் நடந்திருப்பதை
இதயங்கள் புரிந்து கொண்டன !

கடவுள் வெளியேற
கதவுகள் தேவையில்லை,
மனிதன்
கண்டுணரவே
கல்லும் புரட்டப்பட்டது !

விடியலுக்கு முன்பே
துயரத்தின் தூங்காக் கண்களோடு
கல்லறை நோக்கி
விரைந்தோடினாள் 
மகதலா மரியா.

அடைபட்ட ஆதவன்
வெளியேறிய செய்தியை
அவள்
அறிந்திருக்கவில்லை !

காலியாய்க் கிடந்த கல்லறை
அவளை
கலங்கடித்தது !
கண்களில்
கண்ணீர் சுழன்றடித்தது !

இயேசு
உடலாய்க் கிடப்பார் என்றே
அவள் கருதினாள்,
தடயம் இல்லாமல்
கடத்திச் சென்றார்களோ
என தடுமாறினாள் !

இயேசு
மரியாளின் 
வாழ்வின் மையமாய் இருந்தார்
மரித்த பின்பும் !

தொடக்கம் முதல்
அடக்கம் வரை
கூடவே இருந்த மரியா ,
உயிர்த்த இயேசுவை
மரணத்தின் வீதிகளில் தேடினாள்.  

திடீரென ஒரு குரல்
திரும்ப வைத்தது !
ஏனம்மா அழுகிறாய் ?
காதுகளில் வார்த்தைகள்
வந்து விழுந்தாலும்
மரியாவின் விழிகள்
இயேசுவைத் தேடியே அலைந்தன !

யாரைத் தேடுகிறாய் ?
இயேசுவின் 
அடுத்த கேள்வி 
மரியாவை திருப்பியது.

தோட்டத்தில்
நின்றிருந்த மரியாவுக்கு
இயேசு
தோட்டக்காரராய் தெரிந்தார். 

ஐயா
இயேசுவின் உடலை
நீர் எடுத்தீரா ? மரியா கேட்டாள்.

இயேசுவோ
உடலை உடுத்துக் கொண்டு
வந்திருந்தார் !

எங்கே வைத்தீர்
என சொல்லும்,
எடுத்து வரும் வேலை கூட
உமக்கு வேண்டாம்
நானே எடுத்துச் செல்வேன் என்றாள் !

இயேசு
மரியாவின் அன்பினால்
மீண்டும் ஒருமுறை
உயிர்த்தெழுந்தார் !

இயேசு
மரியா - என அழைத்தார் !

அதுவரை
தோட்டக்காரராய் தெரிந்தவர்
சட்டென
அவளுக்கு இயேசுவாய் மாறினார். 

இப்போது
மரியா 
கவலைகளை உதறி உயிர்த்தெழுந்தார் !

இயேசு
பெயர் சொல்லி அழைக்கும் போது
இருள் விலகுகிறது
பார்வை தெளிவடைகிறது !
மரியா
பரவசத்தின் மலைகளில்
சட்டென தாவினாள்,
ரபூனி எனக் கூவினாள்.

என்னைப் 
பற்றிக் கொள்ளாதே
ஆனால்
என்னைப் பற்றிச் சொல்
என்றார் இயேசு !

உயிர்த்த இயேசுவின்
முதல் காட்சி
வியப்பின்  வெளிகளில்
அதிசய ஆடுகளாய் மேய்ந்து திரிகின்றன.

சாத்தானின்
தலையை நசுக்கி 
வெற்றி வீரனாய் வரும் இயேசு,
முன்பு
சாத்தனை விரட்டியிருந்த
மரியாவை சந்திக்கிறார் ! 

தேடுங்கள் கண்டடைவீர்கள்
என்ற இயேசு
தன்னைத் தேடியவரைச்
சந்திக்கிறார் !

அதிகாலையில் என்னைத் 
தேடுங்கள் என்றவர்
அதிகாலையில்
அற்புத தரிசனம் கொடுக்கிறார். 

இது தற்காலிக 
சந்திப்பல்ல,
காலங்களுக்கு முன்பே
கடவுள் குறித்து வைத்த சந்திப்பு.

தனது காட்சியை
இயேசு
ரோம அரசின் தலைமைக்கு
நிகழ்த்தியிருந்தால்
சட்டென
சாம்ராஜ்யம் முழுதும்
உயிர்ப்பின் செய்தி பறந்திருக்கும் !
யூதத் தலைவர்களுக்கு
இயேசு
காட்சி கொடுத்திருந்தால்
இஸ்ரேல் முழுதும்
இயேசு புகழ் பரவியிருக்கும் !

இயேசுவோ
சாதாரண மனிதருக்குக்
காட்சியளிக்கிறார்

வாழ்ந்த போது
புறக்கணிக்கப்பட்ட மக்களோடு
பயணித்தவர்,
முதல் காட்சியையும்
புறக்கணிக்கப்படும் பெண்ணினத்துக்கே
தருகிறார் !
இயேசு
பல நூறு பேருக்குக் காட்சியளித்தார்,

விவிலியம்
பதிவு செய்யாத பல்லாயிரம் பேர்
அந்தப் பட்டியலில் இருக்கலாம்.

எல்லாருக்கும் மேலாக
இங்கே
மகதலா மரியா 
முதல் வரிசையில் நிற்கிறார்.  

உயிர்த்த இறைவனை
முதலில் பார்க்கும்
பாக்கியம் பெற்றதும் இவரே தான் 

உயிர்த்த இயேசு
முதலில் பெயர் சொல்லி 
அழைத்ததும் இவரைத் தான் !

காவலும், ஆவலும் !

இதோ
அடுத்தவரின் கல்லறையில்
அடக்கமாகிறார்
அண்டங்களைப் படைத்த
ஆண்டவர். 

ஒரு யோசேப்பு
அடைக்கலத் தந்தையானார்
ஒரு யோசேப்பு
அடக்கத்தைத் தந்தவரானார் !

ஒரு யோசேப்பு
கருவறையில் இயேசுவுக்குக்
ஆதரவானார்,
ஒரு யோசேப்பு
கல்லறையில் இயேசுவுக்கு
ஆதரவானார். 

இதோ, 
கல்லறைக்குள் துயில்கிறது
காலங்களின் கதிரவன்.

ஆழியை
சிப்பிக்குள் அடக்கி வைப்பதாய்,

சூரியனை
குடுவைக்குள் 
ஒளித்து வைப்பதாய், 

பூமியை
பனித்துளிக்குள்
புதைத்து வைப்பதாய்

காற்றுக்குக் கடிவாளமிட்டு
கட்டி வைப்பதாய்.

முடிவற்ற இறைவனை
மூடி வைக்கிறது கல்லறை !

மறுநாள்
பரிசேயரும், தலைமைக்குருக்களும்
பதட்டத்தின் சுவடுகளோடு
பிலாத்துவின் பாசறைக்குள்
தடதடத்து வந்தார்கள் !

பிலாத்து
நெற்றி சுருக்கினான் !

ஐயா
தன்னை சுத்தனென்று
சொல்லிக் கொண்ட
அந்த எத்தன்,
மூன்று நாளுக்குப் பின்
எழுப்பப்படுவேன் என சொன்னான் !

பிலாத்து பார்த்தான்,
எழும்பி வந்தால் மறுபடியும்
சிலுவையில் அறைய வேண்டும்
என்பார்களோ என
சந்தேகத்துடன் சிந்தித்திருப்பான்.

வந்தவர்கள் சொன்னார்கள்,
கல்லறைக்குக்
காவல் இடவேண்டும் !
மூன்று நாட்கள்
முழுதாக அதைக் காக்க வேண்டும் !

இல்லையேல்,
சீடர்கள் ஜாமத்தில் வந்து
உடலைக் களவாடி விட்டு
உயிர்த்து நடமாடுவதாய்
நாடகமாடி விடுவார்கள் !

கல்லறைக்குக் காவல் 
வேண்டும், 
இந்த பிரச்சினை இத்தோடு
சமாதியாக வேண்டும் !

பிலாத்துவின் சிந்தனை சிரித்தது.
கல்லறைக்குக் காவலா ?
வெறும்
உடல் கிடக்கும் அறைக்கு
வாள் பிடித்த வீரர்களா ?

சிலுவை மீது
வாக்கியத்தை மாற்றச் சொன்னபோது
ஏற்காமல் எகிறியவன்,
கல்லறைக்குக் காவல் என்றபோது
மறுக்காமல் கையசைத்தான். 

காவல் வீரர்கள்
உங்களிடம் உண்டு !
முத்திரையிட்டுக் காவலிருங்கள்
மூன்று நாட்களுக்குப் பின்
முடிவெடுங்கள்
என அனுப்பி வைத்தான் !

இயேசுவையே
நம்பாதவர்கள்
இயேசுவின் உயிர்ப்பை நம்புகிற
விந்தை
அங்கே நிகழ்ந்தேறியது !

மீனுக்குள் மறைந்திருந்த
யோனாவின் உடல் போல
மூன்று நாள்
மண்ணுக்குள் மறைந்திருப்பேன்
என்றாரே ! அது அவர்களை
அசைத்ததா ?

ஆலயத்தை இடியுங்கள்
மூன்று நாளில்
எழுப்புவேன் என்றாரே ! 
அது அவர்களுக்கு
உறைத்ததா ? 

தெரியவில்லை. 

வைத்த கண் வாங்காமல்
கல்லறையைக் காக்க
கங்கணம் கட்டியது
கூட்டம் ! 

கல்லறைக்குக்
காவல் மட்டுமல்ல
சீலும் வைக்கப்பட்டது !

உடல் உள்ளே இருப்பதை
ஊர்ஜிதப்படுத்திய பின்பே
சீல் வைப்பது
ரோமர்களின் வழக்கம் !

குறைந்த பட்சம்
ஐம்பது பேர்
ஈட்டியோடும் வாளோடும்
சலனமற்ற குகைக்கு
சலிக்காமல் காவல் இருந்தனர்.

சிலுவை அடியில்
‘இவர் உண்மையிலேயே இறைமகன்’
என
இயற்கையின் நடுக்கத்தில்
அறிக்கையிட்டாரே ஒருவர்

அவர் பெயர்
பெட்றோனியஸ் என்றும்
அவரே
குகைக் காவலுக்கு பொறுப்பாளி
என்றும், 
பேதுருவின் நற்செய்தி எனும்  
விலக்கி வைத்த வரலாற்று நூல் 
வியக்க வைக்கிறது. 

அவர்கள் சென்று
குகையை ஆராய்ந்து
குகைக்கு
ஏழு மெழுகு சீல்களை வைத்தார்கள்
என்கிறது அந்த நூல் !

ஏழு சீல்களை 
திருவெளிபாட்டில் உடைப்பதற்கு முன்,
கல்லறையில்
உடைக்கிறார் இயேசு

வெளிப்படுத்தின விசேஷத்துக்கு 
முன்
வெளிப்படும் விசேஷத்தில்
முத்திரைகள் 
உடைந்து தெறிக்கின்றன. 

அங்கே
உடைந்த சீல்
வார்த்தைகளைத் தந்தது,
இங்கே
வார்த்தையானவரைத் தந்தது. 
 
செல்வம்
நிறைந்து கிடக்கும்
கல்லறைகளுக்குக்
காவல் வைப்பது தான் உலக வழக்கம்.,
இங்கே
பொக்கிஷமே புதைந்து கிடப்பதால்  
வீரர்கள் காவல் இருந்தார்கள் !

படைகளின் ஆண்டவருக்கு
படை வீரர்கள்
காவல் இருக்கிறர்கள்.

பார்த்தவர்கள்
நகைத்திருக்கக் கூடும் !
அல்லது
திகைத்திருக்க வேண்டும் !

வாழ்ந்த போது
அவமானப்படுத்தப்பட்ட இயேசு
மரித்தபின்
அச்சத்தை விதைக்கிறாரே
என வியந்திருக்க வேண்டும்.

கோயிலைக் காக்கும்
வீரர்கள்
இப்போது
ஆண்டவனைக் காக்கிறார்கள். 

தானியேல் காலத்தில்
முத்திரையிட்ட குகைக்குள்
உயிரோடு அடைக்கப்பட்டவர்
உயிரோடு திரும்பி வந்தார்,
இங்கே
முத்திரைக் குகைக்குள்
அசைவின்றிக் கிடைப்பவர்
அதிசயமாய் வரப் போகிறார் !

ரோம முத்திரை
அதிகாரத்தின் அடையாளம் !
அதை
யாரேனும் உடைத்தால் அது
மன்னிக்க முடியா அரச குற்றம் !

சிலுவைச் சாவு
அவர்களுக்கான தண்டனையாகும் !
வெறும் உடலுக்காய்
தன் உயிரைக் கொடுக்க
யார் தான் முன் வருவார் ?

அதுவும்
பிடரியில் சுவடு பதிய
பறந்து மறைந்த சீடர்களா
இறந்து உறைந்த
இயேசுவுக்காய் துணிந்து வருவார்கள் ?

மூலைக்கல்லை
மூடிய கல்
முத்திரைக் கல்லாய்
நித்திரையில் இருக்கிறது !
சீடர்கள் அல்ல
கல்லை
தூதர்கள் புரட்டப் போகிறார்கள்
எனும்
உண்மை தெரியாத வீரர்கள்
வெறுமனே விழித்திருந்தார்கள் !

*

நீர் என்னோடு பேரின்ப வீட்டில் இருப்பீர்

இயேசு
சிலுவையின் உச்சியில்
தொங்குகிறார் !

இயேசு தூக்கி வந்த சிலுவை
இப்போது
இயேசுவைத் தூக்குகிறது !

ஆணிகள் துளைத்த
ஆண்டவர் உடல்
துயரத்தின் பாடலாய்
உயரத்தில் ஆடுகிறது !

தலைமகனின்
தலைக்கு மேல்
பெயர்ப் பலகை ஒன்றும்
பொறிக்கப்பட்டது !
நசரேயனாகிய இயேசு, யூதர்களின் அரசன் !

குற்றத்துக்கான
காரணத்தை பெயர்பலகைகள்
சுமப்பது வழக்கம் !
இங்கே 
குற்றவாளியின் பெயரே
குற்றத்தின் காரணமாய் தொங்குகிறது !

மூவொரு இறைவனின்
தலைக்கு மேல்
மூன்று மொழிகளில் பெயர்ப்பலகை !

அறையப்பட்ட இறைவாக்காய்
இயேசுவோடு
இருபுறமும் இரு கள்வர் !

அவர்கள்
இயேசுவின் தலைக்கு மேல்
இருந்த
வார்த்தைகளை வாசித்தார்கள் !

அதில்
குற்றம் ஏதும் எழுதப்படவில்லையே
என
அவர்கள் குழம்பியிருக்கலாம்.

ஒருவன் சொன்னான்,
நீர் மெசியா தானே !
மீட்பது தானே உம் தொழில்
முதலில் உன்னைக் காப்பாற்று 
பிறகு
எங்களைக் காப்பாற்று !

அவன்
சாவின் தூண்டிலில்
துடிப்பதை விட,
விடுதலையாகி கீழே
விழுந்து விடமாட்டோமா 
என எண்ணினான். 

இயேசுவின்
ஆற்றலின் மீதான
ஒரு
வெற்று மனிதரின் சவாலாக
அது ஒலித்தது !

ஆனால்
மற்றவன் நல்ல கள்ளன் !

தான் கள்வன் எனும்
உண்மை உணர்ந்தவன்,
சிலுவைக்குத்
தகுதியானவன் எனும்
யதார்த்தம் அறிந்தவன். 

அன்றைய சூழலில்
கள்வராய் மாறும் அடிமைகளுக்கும்,
அரசுக்கு எதிராய்
வெகுண்டெழும் போராளிகளுக்கும்,
சிலுவைச் சாவு 
சன்மானமாய்க் கிடைப்பதுண்டு.  

இவர்களும்
அடிமை நிலையிலிருந்த
திருடர்களாய் இருக்கலாம், 
தங்கள்
தலைவரிடமே திருடி
அகப்பட்டவர்களாய் இருக்கலாம்.  

அல்லது
ரோம அரசு எமக்கு ரோமம் போல
என
புரட்சிக் கனல் வீசி
பிடிக்கப் பட்டவர்களாய் இருக்கலாம்.

எது எப்படியெனினும்
சாவு என்பது
அவர்களுக்கு 
நடைமுறை நியாயம் !
வரலாற்று வரைமுறை !

நல்ல கள்ளன்
இப்போது
நல்ல ஆயனின் பக்கமாய் நின்று வாதிட்டான்.
சக கள்வனைக்
கடிந்து கொண்டான். 

நீ
கடவுளுக்கே அஞ்சமாட்டாயா ?
கள்ளன்
ஞானத்தின் ஆரம்பத்தை
சிலுவையில் போதிக்கிறான்.

நீயும்
அதே தீர்ப்பில் தானே
தொங்கிக் கிடக்கிறாய் ?
கள்ளன்
சமத்துவத்தின் சிந்தனையை
சிலுவையில் சிதறுகிறான். 

நாம்,
தண்டிக்கப்படுவது முறையே !
கள்ளன்
பிழையுணர்தலின் நிகழ்வை
பதறாமல் பறைசாற்றுகிறான். 

நம் 
தீச் செயல்களுக்காய் நாம்
தீர்ப்பிடப்படுகிறோம் !
கள்ளன்
பாவத்தின் சம்பளத்தைப்
புரிந்து கொண்டு பேசுகிறான்

இவர்
குற்றமொன்றும் செய்யவில்லையே !
கள்ளன்
இயேசுவின் தெய்வீகத்தை
அழுகையோடே அறிவிக்கிறான்

கடைசியில்
இயேசுவே,
நீர் ஆட்சியுரிமையுடன் வரும்போது
“என்னை” நினைவில் கொள்ளும் !
கள்ளன்
மீட்பின் வழி இயேசுவே எனும்
நற்செய்தியை அறிவிக்கிறான் !

நல்ல கள்ளன்
என்னை நினைவில் கொள்ளும்
என்றே சொன்னான்,
எங்களை நினைவில் கொள்ளும்
என சொல்லவில்லை !

எங்களை விடுவியும்
என
கெட்ட கள்ளன் அழிவின் பாதைக்கு
ஆள் சேர்த்தான்.

என்னை நினைவில் கொள்ளும்
என
நல்ல கள்ளன்
மீட்பின் பாதையில்
தனியே நடக்கிறான் !

அழிவின் பாதை அகலமானது
அடுத்தவர் கரம்பிடித்துச் செல்லலாம்
மீட்பின் பாதை குறுகலானது
இயேசுவின்
தடம் பார்த்தே நடக்க வேண்டும் ! 

சிலுவையில் இருவர் அறையப்படுவர் !
ஒருவர் எடுத்துக் கொள்ளப் படுவார்,
ஒருவர் விடப்படுவார் !
இயேசுவின் 
போதனை 
சிலுவை மொழியில் புது வடிவம் பெறுகிறது !

நீர்
என்னோடு பேரின்ப வீட்டில்
இருப்பீர் !இயேசு பேரன்பைப் பொழிந்தார். 

ஒரு கள்ளன்
பேரின்ப வீட்டில் நுழைகிறான்,
ஒரு கள்ளன்
சிற்றின்பம் கேட்டு அழிகிறான் !

ஒரு கள்ளனுக்கு
சிலுவையிலிருந்து
இறங்கிச் செல்வது தேவையாய் இருந்தது,

இன்னொருவனுக்கு
சிலுவையிலிருந்து
ஏறிச் செல்வது ஏக்கமாய் இருந்தது !

ஒருவன் பாவத்தின் 
சம்பளத்தை வாங்கி வீழ்ந்தான்,
ஒருவன்
மீட்பின் அன்பளிப்பை வாங்கி
மகிழ்ந்தான் !

‘பிதாவே மன்னியும்’
எனும் இயேசுவின் முதல் குரல் அவனை
உடைத்திருக்கலாம் !

அல்லது
வரும் வழியில் 
கதறியழுத மக்கள் 
சிதறிய கதைகள்  
அவனது
செவிகளை அசைத்திருக்கலாம். 
அதில்,
நோய் நீங்கிய நிமிடங்களும்
பேய் ஓடிய தருணங்களும்
உயிர் மீண்ட புதுமைகளும்
பரிமாறப் பட்டிருக்கலாம்.

இயேசுவோடு
சிலுவை சுமந்து நடந்தவர்களில்
இவன் மட்டும்
இயேசுவையும் சுமந்து 
நடந்திருக்கலாம் !  

அறையப்பட்ட போது
இயேசு
கதறாமல் இருந்ததைக்
கவனித்திருக்கலாம்

அவமானத்தின் வெயிலிலும்
அவர்
அமைதியாய் இருந்ததால்
வியந்திருக்கலாம்.  

எனவே தான்
இயேசுவே என நேசத்தோடு
அழைக்கிறான். 
“நினைவில் கொள்ளும்” என
குறைந்த பட்ச விண்ணப்பம் வைக்கிறான். 

பாவத்தை மன்னியும் என
கேட்கவில்லை,
சொர்க்கத்தில் சேரும் என
சொல்லவில்லை,
நினைவில் கொள்ளும் என
தாழ்மையாய் யாசித்தான் !  

மற்ற கள்ளனோ
உள்ளுக்குள் சிரித்திருக்கலாம். 

தான்
நிரபராதி என்பதையே
நிரூபிக்கத் தெரியாதவர்,
எப்படி பிறரைக் காப்பாற்றுவார் !

இன்னும் 
சில மணித் துளிகளில்
மரணத்தோடு மண்டியிடப் போகிறவர்
எப்படி 
அரசுரிமையோடு மீண்டும் வர முடியும் ?

விறகிடம் சென்று
சிறகினைக் கேட்பது
அறிவீனம் என அவன் ஒதுங்கியிருக்கலாம். 

மரணம் என்பது
முற்றுப் புள்ளி என்பது 
அவனது எண்ணம்.
உண்மையில் மரணம் ஒரு
வெற்றுப் புள்ளி !
விண்ணகக் கதவைத் திறந்தால் அது
வெற்றிப் புள்ளி. 

பிழையுணராக் கள்ளன்  
கைக்கெட்டுத் தூரத்தில்
வாழ்வு இருந்தும்
சாவுக்குள் சறுக்கினான். 

நல்ல கள்ளன் 
சிறுத்தையின் பற்களிலிருந்து
பிடுங்கப்பட்ட ஆட்டைப் போல
சாவின் கொடுக்கிலிருந்து
வாழ்வின் மிடுக்குக்கு திரும்பினான்.


*

சேவியர்

கீழ்ப்படிதல்

*

காட்சி 1

( அம்மா & மகன் )

அம்மா : தம்பி.. என்னப்பா… படிச்சிட்டு புக்ஸை எல்லாம் அங்கேயும் இங்கேயும் போட்டு வெச்சிருக்கே… எல்லாத்தையும் எடுத்து அடுக்கி வை

மகன் : வெக்கிறேன்ம்மா.. ஃபைவ் மினிட்ஸ்..

அம்மா : என்ன சொன்னாலும் டூ மினிட்ஸ், ஃபைவ் மினிட்ஸ் ந்னே சொல்லிட்டிரு.. கடைசில எதையுமே பண்றதில்லை

மகன் : அம்மா, இதெல்லாம் ஒரு விஷயமா… வைக்கலாம் விடுங்க

அம்மா : கீழ்ப்படிதல் ரொம்ப முக்கியம்ப்பா…. எது சொன்னாலும் உடனே கீழ்ப்படியணும்.. அதான் நல்ல பிள்ளைக்கு அடையாளம்

மகன் : சரி.. சரி.. விடுங்க. டெய்லி இதே பாட்டு தானா ?

அம்மா : டெய்லி இதே பாட்டுன்னா, இன்னும் நீ திருந்தலேன்னு அர்த்தம்

மகன் : ஷப்பா… ஆளை விடுங்க.. அப்புறம் பாத்துக்கலாம்.

காட்சி 2

( அம்மா & மகள் )

அம்மா : ஏம்மா ஸ்னோலின்… என்ன மறுபடியும் செடிக்கு தண்ணி ஊத்தினியா ?

மகள் : ஆமாம்மா…. ஏம்மா ?

அம்மா : காலைல மட்டும் தானே ஊத்த சொன்னேன் ?

மகள் : ஆமா, ஆனா ஈவ்னிங் கூட ஊத்தினா இன்னும் நல்லா இருக்கும்ன்னு நினைச்சேன்.

அம்மா : சொல்றதை மட்டும் செய்யணும்ன்னு தெரியாதா ? நான் நட்டு வெச்ச வெத எல்லாம் வெளியே வந்துச்சு. போட்ட உரம் எல்லாம் தண்ணில கரைஞ்சு எங்கயோ போயிடுச்சு… செடி மூட்ல குளம் மாதிரி தண்ணி கிடக்கு… அது அழுகிப் போகுமான்னும் தெரியல.

மகள் : ஓ… சாரிம்மா.. இவ்ளோ பிரச்சினை இருக்கா ?

அம்மா : என்ன சாரி.. சொல்றதை மட்டும் செய்யணும்ன்னு சொன்னா கேக்கறியா ? அதிகப்பிரசங்கித் தனம் உனக்கு ஜாஸ்தி. சொன்னதை செய்றதுக்காக பாராட்டறதா ? சொல்லாததையும் சேத்து செஞ்சதுக்காக திட்றதான்னே தெரியல…

மகள் : ஏம்மா.. நல்ல இண்டன்ஷன்ல தானே பண்ணினேன்…

அம்மா : உன் பார்வைக்கு நல்லதா இருக்கலாம், ஆனா கீழ்ப்படிதல்ங்கறது சொல்றதை அப்படியே செய்றது தான்.. சரியா ?

மகள் : ஓக்கேம்மா

<< சிறிது நாட்களுக்குப் பின் >>

காட்சி 3

( பள்ளிக்கூடத்தில் )

( ஆசிரியர் & மகன் )

ஆசிரியர் : என்னப்பா…அசைன்மெண்ட் பண்ண சொன்னா, அதை சரியான நேரத்துக்கு பண்ண மாட்டியா ? இத பாரு.. நீ மட்டும் தான் பாக்கி

பையன் : சாரி சார்.. நான் பண்ணிட்டேன்.. பட்.. எடுத்துட்டு வர மறந்துட்டேன்.

ஆசிரியர் : எல்லாத்துக்கும் ஒரு சாக்குப் போக்கு வெச்சிருப்பியே… நாளைக்கு காலைல 9.30 க்கு முன்னாடி ஆபீஸ் ரூம்ல கொண்டு வைக்கணும்…. அதான் லாஸ்ட் சேன்ஸ்.. இல்லேன்னா உனக்கு அசைன்மெண்ட்ல கோழி முட்டை தான்.

பையன் ; கண்டிப்பா வைக்கிறேன் சார்.

ஆசிரியர் : கீழ்ப்படிதல் ரொம்ப முக்கியம்பா.. லைஃப்ல… இல்லேன்னா கீழ தான் கிடக்கணும்….

காட்சி 4

( ஆசிரியர் & மகள் )

ஆசிரியர் : ஸ்னோலின்.. இந்த எக்ஸாம் பேப்பரை எல்லாம் கொண்டு போய் என் டேபிள்ல வை.

மகள் : கண்டிப்பா சார்…

( மகள் பேப்பரை ரூமில் வைக்கிறாள் )

மகள் ( மனசுக்குள் ) – பேப்பரை அப்படியே வைக்காம ரோல் நம்பர் படி அடுக்கி வைப்போம். அப்போ டீச்சருக்கு ஹெல்ப்பா இருக்கும்.

( சிறிது நேரம் கழித்து அடுக்கி முடிக்கிறாள் )

(வெளியே வரும்போது ஆசிரியர் வருகிறார் )

ஆசிரியர் : நீ என்ன பண்றே…. ஆபீஸ் ரூம்ல ? இவ்ளோ நேரம் ?

மகள் : சார் நீங்க பேப்பரை கொண்டு வைக்க சொன்னீங்க..

ஆசிரியர் : ஆமா… அது சொல்லி ரொம்ப நேரம் ஆச்சே ! பேப்பர்ல ஏதாச்சும் கரெக்‌ஷன் பண்ணினியா ?

மகள் : சார்.. நோ..நோ.. நான்… ரோல் நம்பர் படி அடுக்கி வெச்சேன்

ஆசிரியர் : நெஜமாவா ? நான் அப்படி அடுக்கி வைக்க சொல்லவே இல்லையே ! லெட் மி செக்…. ஏதாச்சும் திருத்தியிருந்துச்சுன்னா முட்டை. மார்க் தான்

மகள் : சார்… உங்களுக்கு ஹெல்ப் பண்றதுக்கு தான் சார்..

ஆசிரியர் : சொன்னதை செஞ்சா போதும்… பூனையை புடிக்க சொன்னா, யானையை புடிக்க தேவையில்லை.

<<< சில வருடங்களுக்குப் பின் >>

அலுவலகம்

காட்சி 5

( அதிகாரி & பையன் )

அதிகாரி : என்னப்பா… சிங்கப்பூர் கஸ்டமர் புராஜக்ட் என்னாச்சு ? டெட் லைன் எதுவுமே மீட் பண்ணல… கீப் சேஞ்சிங் த டெலிவரி டேட்.. என்னாச்சு ?

பையன் : சார்.. அது வந்து…. அதர் பிரையாரிட்டி வர்க் வந்துச்சு.. சோ.. இது கொஞ்சம் ஹோல்ட் ல போயிடுச்சு

அதிகாரி : வாட்… ? அதர் வர்க்கா ? நாம கமிட் பண்ணியிருக்கோம்.. வீ நீட் டு டெலிவர்… சொன்ன டைம்ல டெலிவர் பண்ணணும்

பையன் : ஓக்கே சார்… வில் டூ

அதிகார் : என்ன வில் டூ.. அம்பு டூ.. ந்னு… ஐ வாண்ட் டு ரிவ்யூ த ப்ராஜக்ட்… கமிட்மெண்ட் மிஸ்ஸிங், டைம்லைன் மிஸ்ஸிங், இட்ஸ் இன் ரெட் ஸோன்

பையன் : எப்படியாச்சும் டெலிவரி டேட் மீட் பண்ண டிரை பண்றேன் சார்..

அதிகாரி : ஐம்.. நான் கான்பிடண்ட்…. உங்க கிட்டே குடுக்கிற வர்க் எதுவுமே சரியான டைம்ல முடியறதில்லை… ஐம் டிசப்பாயிண்ட்டட்.

காட்சி 6

( மகள் & கஸ்டமர் சைட் )

மகள் : சார்…. திஸ் ஈஸ் த டெலிவரி மாடல் சார்… ஹோப் யூ ஆர் ஃபைன். வித் இட்…

கஸ்டமர் : எஸ்.. வெரி குட்.. வெரிகுட்..

மகள் : எங்க கம்பெனி டெலிவரில எக்ஸ்பர்ட்… இதே மாடல்ல நாங்க ஏ ஐ/ எம் எல் கூட இம்பிளிமெண்ட் பண்ணியிருக்கோம்…

கஸ்டமர் : வாவ்.. தட்ஸ் கிரேட். அப்போ இந்த ஆர்கிடெக்சர்ல அதை இன்க்ளூட் பண்ணுங்க… ஆட்டோமேஷன் வித் ஏஐ.. அதான் பெட்டர்..

மகள் : சார்.. அது வந்து கொஞ்சம் காம்ப்ளிகேட்டட்

கஸ்டமர் : நோ..நோ.. ஐ வாண்ட் தேட். அதான் ஒரு டிபரன்ஷியேட்டர்… உங்க பாஸ் கிட்டே நான் சொல்றேன்… ஐ வில் மெயில் ஹிம்.. சொன்ன டைம்லைன், காஸ்ட்ல அதையும் இன்க்ளூட் பண்ணணும்.

காட்சி 7

( மாலையின் மேலதிகாரி போன் பண்ணுகிறார் )

மேலதிகாரி : என்ன பண்ணிட்டு வந்திருக்கீங்க ஸ்நோலின்… நான் பிரசண்ட் பண்ண சொன்னதை. மட்டும் பிரசண்ட் பண்ணாம எக்ஸ்றா பிட் எல்லாம் போட்டிருக்கீங்க.

மகள் : சார், ஒரு வேல்யூ ஆடட் ஆ இருக்கட்டும்ன்னு தான்

மேலதிகாரி : வாட்.. வேல்யூ.. இப்போ நமக்கு எவ்ளோ பெரிய நஷ்டம் தெரியுமா ? மார்ஜின் ஹெவியா அடி வாங்கும். லாபம் போச்சு…. ஆள் புடிக்கணும்… காஸ்ட் எகிறும்.

மகள் : ஓ.. ஐம் சாரி சார்..

மேலதிகாரி : என்ன சாரி… இந்த வருஷம் உங்களுக்கு நோ போனஸ், நோ இன்கிரிமெண்ட்…

மகள் : சார்…

மேலதிகாரி : சொன்னதை மட்டும் செய்ய கத்துக்கோங்க… இது உங்க நாவல் இல்ல, உங்க விருப்பத்துக்கு எதை வேணும்ன்னாலும் எழுத.

மகள் : சார்… ஐம்… சாரி…

மேலதிகாரி : நாளைக்கு காலைல என்னை ஆபீஸ்ல வந்து மீட் பண்ணுங்க… வில் கிவ் யூ எ மெமோ.

காட்சி 8

( மகள் சோகமாய் & அம்மா + மகன் )

அம்மா : என்னம்மா, ரொம்ப டல்லா இருக்கே ?

மகள் : நல்லதுக்கு செய்ற எல்லாமே தப்பா போவுது.. இப்பல்லாம், நல்லதுக்கே காலமில்லை

அம்மா : புரியும்படியா சொல்லு…

மகள் : கம்பெனியைப் பற்றி நாலு வார்த்தை நல்லதா பேசினதுல மேனேஜர் கடுப்பாயிட்டாரு..

அம்மா : நல்லதா பேசினா ஏன் கடுப்பாகணும் ?

மகள் : அவரு சொன்னதை விட கொஞ்சம் எக்ஸ்றா பேசிட்டேன்.. அது தப்பாயிடுச்சு

அம்மா : சொன்னதை விட அதிகமா ஏன் பேசினே ? அப்படி என்ன தப்பாச்சு ?

மகள் : புதிய டெக்னாலஜி விஷயம் எல்லாம் இருக்கு ந்னு கிளையண்ட் கிட்டே சொன்னேன். அப்போ அதெல்லாம் எங்களுக்கு குடுங்கன்னு அவங்க சொன்னாங்க. அது நமக்கு நஷ்டம்ன்னு மேனேஜர் கடுப்பாயிட்டாரு. போனஸ், ஹைக் ஏதும் தரமாட்டேன்னு சொல்லிட்டாரு…

அம்மா : உன் கிட்டே சின்ன வயசுல இருந்தே சொல்றேன்… அளவுக்கு அதிகமா பேசக் கூடாதுன்னு…. ஒபீடியன்ஸ் ங்கறது ஓவரா பேசறதில்லை … பேச வேண்டியதை மட்டும் பேசறதுன்னு…

மகள் : கம்பெனிக்கு நல்ல பெயர் கிடைக்கட்டும்ன்னு தாம்மா நான் பண்ணினேன்

அம்மா : கீழ்ப்படிதல்ங்கறது சொன்னதை அப்படியே செய்றது தான். நமக்கு அதை விட அதிகம் தெரியும்ன்னு அதிகப்பிரசிங்கித்தனம் பண்றதில்லை. உதாரணமா நோவா கிட்டே கடவுள் பேழை செய்யச் சொன்னப்போ கடவுள் சொன்னதை அப்படியே செஞ்சாரு. தனக்கு எல்லாம் தெரியும்ன்னு நாலு ஃப்ரஞ்ச் விண்டோவும், எட்டு பால்கனியும் எக்ஸ்றா வெச்சு கட்டல.

மகன் : நல்லா சொல்லுங்கம்மா… இவ குடுத்த காசுக்கு மேலயே நடிப்பா

அம்மா : அவளை மட்டும் ஏன் சொல்றே…. நீ குடுக்கிற காசுக்கே நடிக்கிறதில்லையே. எப்பவும் கீழ்ப்படியறதே இல்லை. அது ரொம்ப ரொம்ப தப்பு. கீழ்ப்படியாம இருக்கிறதும், சொல்றதுக்கு அதிகமா பண்றதும் – இரண்டுமே தப்பு தான்.

மகன் : என்ன திட்டு ரூட் மாறி இந்தப் பக்கம் வருது ?

அம்மா : கடவுளோட கட்டளைக்கு கீழ்ப்படியாத இஸ்ரேல் மக்களுக்கு என்ன நடந்துதுன்னு நீ படிச்சதில்லையா ? கீழ்ப்படியாதவன் சொர்க்கத்துக்குள்ள போகவே முடியாது. கீழ்ப்படியாதவன் அழிவான் ந்னு பைபிள் சொல்லுது.

மகள் : கீழ்ப்படியாமை தப்பு தான்மா…. ஐம் டிரையிங் பட்….

அம்மா : கீழ்ப்படியாமையைப் போல, சொல்லாததை செய்றதும் தப்பு தான். ஆதாம் கிட்டே கடவுள் பழத்தை உண்ணக் கூடாதுன்னு சொன்னாரு. தொடவும் கூடாதுன்னு மனுஷன் அதுல கூட்டிச் சேர்த்தான்… அது தப்பு… மோசே கிட்டே மலையில பேசுன்னு சொல்வாரு கடவுள்.. ஆனா அவரு அடிச்சாரு…. அதுவும் தப்பு. கடவுள் சொல்றதுக்கு மேல செய்யவே கூடாது. அதே நேரம் கடவுள் சொல்றதை செய்யாம இருக்கவும் கூடாது.

மகள் : ம்ம்.. புரியுதும்மா…..

அம்மா : கீழ்ப்படியாத பிள்ளைகள் மேல் கடவுளோட சினம் வரும் தம்பி.. ரொம்ப கவனமா இருக்கணும்…. சின்னச் சின்ன விஷயத்துல கீழ்ப்படியாதவங்களால பெரிய பெரிய விஷயங்கள்ல கீழ்ப்படியவே முடியாது.

மகன் : ம்ம்ம் உண்மை தான்ம்மா.. தொட்டில் பழக்கம் சுடுகாடு மட்டும் ந்னு சொல்றது உண்மை தான்.

அம்மா : ஆமா.. யோசிச்சு பாருங்க.. சின்ன வயசுல செய்த விஷயங்கள் தான் அப்படியே தொடருது…. மேஷ்மில்லோ எஃபக்ட் மாதிரி… ஐந்தில் வளையாதது ஐம்பதில் வளையாது. ஆனா, கடவுள் நினைச்சா எல்லாத்தையும் மாற்ற முடியும். தப்பை உணர்ந்து கடவுள் கிட்டே மன்னிப்பு கேளுங்க. கடவுளோட வார்த்தையை அப்படியே கீழ்ப்படியுங்க. அப்படியே கீழ்ப்படியறதுன்னா எப்படின்னு தெரியுமா ?

மகன் : ம்ம்.. வரைஞ்ச கோட்டை தாண்டாத கடல் மாதிரி..

மகள் : எல்லைக் கோட்டை மீறாத கோள்கள் மாதிரி, அப்படித் தானே

அம்மா : எஸ்.. வெரிகுட்…

மகள் : சரிம்மா, இனிமே அப்படியே பண்றேன்…

மகன் : நானும் கண்டிப்பா இனிமே அப்படியே பண்றேன்ம்மா

காட்சி 9

( மகன் மகள் செபிக்கிறார்கள், கீழ்ப்படிய முடிவெடுக்கிறார்கள் )

இயேசுவே.. இனிமே உங்க வார்த்தைகளை நீட்டாமலும், குறுக்காமலும் அப்படியே கீழ்ப்படிவேன்…

*

கீழ்ப்படிதல் ஆன்மிக வாழ்க்கையின் அடிப்படைத் தேவை. சிலர் கீழ்ப்படிவதே இல்லை, சிலரோ அதிகப்பிரசங்கித் தனமாய் தேவைக்கு அதிகமாகவே செய்து சிக்கலில் சிக்கிக் கொள்வார்கள். அப்படிப்பட்ட இரண்டு பேரோட வாழ்க்கை தான் இது….